Αχ Ελλάδα!

Οι οικονομίες της Αφρικής στη μέγγενη της κλιματικής αλλαγής

Απο την zougla.gr - Ειρήνη Πολυδώρου Σωτήρης Σκουλούδης

Η υποσαχάρια Αφρική αποτελεί την πιο πλούσια περιοχή του πλανήτη σε φυσικούς πόρους, όπως τα μεγάλα αποθέματα άνθρακα, πετρελαίου, φυσικού αερίου, υδάτινων πόρων, σιδήρου, διαμαντιών και ουρανίου καταδεικνύουν. Θλιβερή στατιστική για μια περιοχή που δικαίως χαρακτηρίζεται ως η «ήπειρος της φτώχειας». Τα περίπου 600 εκατομμύρια ανθρώπων που ζουν στις 46 από τις πιο υπανάπτυκτες χώρες του πλανήτη αυτής της περιοχής, εκτός από την αναλγησία του ανεπτυγμένου κόσμου να τις βοηθήσουν ουσιαστικά, έχουν έναν επιπλέον λόγο να μην βλέπουν το μέλλον τους να βελτιώνεται: η κλιματική αλλαγή θα «χτυπήσει» πρώτα αυτούς, οι οποίοι ζουν σε διαρκή επαφή με τη φύση και η δυνατότητα να αντεπεξέλθουν στη μήνι της –την οποία την προκαλεί πάντα ο πλούσιος βορράς- είναι εκ των πραγμάτων ανύπαρκτη.

Έτσι, παρά το γεγονός ο,τι το πρόβλημα από την αυξημένη συγκέντρωση αερίου του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα δημιουργήθηκε από το μοντέλο ανάπτυξης των ανεπτυγμένων κρατών (η Αφρική συμβάλλει στις εκπομπές CO2 μόλις κατά 3,8%!), οι επιπτώσεις του αναμένεται να πλήξουν εντονότερα τα αναπτυσσόμενα κράτη, τα οποία υστερούν σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη μηχανισμών προσαρμογής που θα τα προστατέψουν από τις περιβαλλοντικές καταστροφές. Κατά συνέπεια, η κλιματική αλλαγή στην Υποσαχάρια Αφρική δεν είναι απλά ένα δυσχερές περιβαλλοντικό φαινόμενο, αλλά μέγιστη απειλή για τη βιώσιμη ανάπτυξή της που ούτως ή άλλως βρίσκεται σε τραγική υστέρηση.

Την ζοφερή αυτή κατάσταση την περιγράφει για τον φακό της zougla.gr, ο Σταύρος Μαυρογένης, ερευνητής στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Κατάρτισης.

η συνέχεια εδώ

Το 70% των κατοίκων της Καρδίτσας μετακινείται με ποδήλατο

Απο την TV χωρίς σύνορα

Το ποδήλατο χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους το 70% των κατοίκων της Καρδίτσας, σύμφωνα με έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας παρουσιάστηκαν στο πρόσφατο 2ο Αναπτυξιακό Συνέδριο Καρδίτσας.

Την έρευνα εκπόνησε η Βικτωρία Τοπούζη, δασολόγος-περιβαλλοντολόγος Αναπτυξιακής Εταιρείας Καρδίτσας-Τμήμα Περιβάλλοντος.

Η πόλη της Καρδίτσας βρίσκεται στην «καρδιά» της θεσσαλικής πεδιάδας και, λόγω της εδαφολογικής της μορφολογίας, ήταν και είναι η πιο ενδεδειγμένη πόλη για τη χρήση του ποδηλάτου, τονίζεται στην έρευνα, ενώ επισημαίνεται ότι κάθε οικογένεια διαθέτει περισσότερα από ένα ποδήλατα, ενώ πολλές οικογένειες έχουν ένα ποδήλατο για κάθε μέλος του.

Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων της έρευνας διαπιστώνεται ακόμα ότι το ποδήλατο αποτελεί ένα μέσο που απευθύνεται σε όλες τις κοινωνικές και οικονομικές ομάδες του πληθυσμού και επιλέγεται η χρήση του από σημαντικό αριθμό κατοίκων ανεξαρτήτως περιοχής κατοικίας (περιμετρικές συνοικίες – κέντρο). Ο κύριος λόγος μετακίνησης είναι η εργασία για τους ενήλικες και οι μετακινήσεις προς και από το σχολείο για τα παιδιά (συχνότητα 37%).

Όσο αφορά στα προβλήματα που διαπιστώνονται και αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα στην προώθηση του ποδηλάτου, αυτά είναι ελλείψεις στον τομέα των υποδομών (έλλειψη σήμανσης σε όλο το μήκος του δικτύου, θέσεων στάθμευσης στο κέντρο της πόλης, ελλιπής συντήρηση του υπάρχοντος δικτύου κ.ά.) αλλά και ελλείψεις στον τομέα των εκδηλώσεων (αγώνες ποδηλασίας, εκδηλώσεις ενημέρωσης σε κατοίκους και σε σχολεία, εκδρομές, συνέδρια κλπ).

Σύμφωνα με την έρευνα, για να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο η χρήση του ποδηλάτου στην Καρδίτσα απαιτούνται ενέργειες αύξησης της ασφάλειας του ποδηλάτη, ενίσχυσης της κυκλοφοριακής παιδείας (όχι μόνο των χρηστών του ποδηλάτου αλλά και των άλλων τροχοφόρων μέσων μεταφοράς και των πεζών), καθώς και παράλληλες δράσεις αστυνόμευσης.

Χαρακτηριστικό είναι ότι, το 83% δηλώνει πως θα χρησιμοποιούσε ένα δίκτυο ποδηλατοδρόμων, που θα επεκτεινόταν σε περιοχές εκτός της πόλης (τοπικά διαμερίσματα και κοντινούς Δήμους) και το 76% θα ήθελε να συμμετάσχει σ’ ένα πρόγραμμα διάθεσης κοινόχρηστων ποδηλάτων, σε διάφορα σημεία της πόλης.

Όσον αφορά τους επισκέπτες, από τα αποτελέσματα της έρευνας πεδίου παρατηρείται ότι, από τη μια πλευρά υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό (71%) που δηλώνει ότι γνωρίζει τις δραστηριότητες του ποδηλάτου που παρέχονται στην περιοχή και ταυτόχρονα πιστεύει ότι η περιοχή είναι ικανή να προσελκύσει επισκέπτες που επιθυμούν να ασχοληθούν με το ποδήλατο.

Από τη άλλη πλευρά, είναι πολύ μικρό το ποσοστό εκείνων που επισκέφτηκαν την περιοχή και είχαν προγραμματίσει να ασχοληθούν με δραστηριότητες ποδηλάτου. Επιπλεόν, παρατηρείται από την πλευρά των επισκεπτών το φαινόμενο να ζητούν να αναπτυχθούν στην περιοχή δραστηριότητες που είναι ήδη σε σημαντικό βαθμό ανεπτυγμένες (π.χ. υδροποδήλατα). Καταγράφεται, λοιπόν, η έλλειψη ενεργειών προβολής ως ο πλέον βασικός λόγος αποθάρρυνσης των επισκεπτών για ενασχόληση με δραστηριότητες σχετικές με το ποδήλατο. Το γεγονός αυτό επισημαίνεται και από τους ίδιους, καθώς το 63% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι απαιτούνται περισσότερες ενέργειες προβολής.

Επισημαίνεται ότι οι επιχειρήσεις μπορούν να συμβάλλουν καθοριστικά στην ανάπτυξη του ποδηλάτου, καθώς παρατηρείται ζήτηση από την πλευρά των επισκεπτών για ύπαρξη χώρου ενοικίασης ποδηλάτων και σχετικού εξοπλισμού, χώρου φύλαξης ποδηλάτων, παροχή συμπληρωματικών υπηρεσιών και γενικότερα ανάπτυξη συναφών ως προς αυτά δραστηριοτήτων. Από την έρευνα πεδίου συμπεραίνεται ότι οι επιχειρηματίες θεωρούν πως ο Νομός Καρδίτσας είναι ικανός να προσελκύσει επισκέπτες που θα ασχοληθούν με το ποδήλατο, καθώς παρατηρείται ζήτηση για σχετικές υπηρεσίες και δραστηριότητες. Επιπλέον, οι ίδιοι είναι σε μεγάλο βαθμό θετικοί στην υιοθέτηση του ποδηλάτου ως εναλλακτική δραστηριότητα και στην παροχή σχετικών υπηρεσιών προς τους επισκέπτες, όπως ειδικά γεύματα – διατροφή για ποδηλάτες, χώρο φύλαξης ποδηλάτων, παροχή δωρεάν ποδηλάτων για ξεναγήσεις σε τουριστικές διαδρομές.

Τέλος, από τα αποτελέσματα της έρευνας πεδίου στους ποδηλατικούς – αθλητικούς συλλόγους και σωματεία εκτός του Νομού παρατηρείται ότι υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό ερωτηθέντων (6 στους 10) που δηλώνει ότι γνωρίζει τις δραστηριότητες του ποδηλάτου που παρέχονται στην περιοχή και ταυτόχρονα πιστεύει ότι η περιοχή είναι ικανή να προσελκύσει επισκέπτες που επιθυμούν να ασχοληθούν με το ποδήλατο. Ωστόσο, συμφωνεί και αυτό πως οι ενέργειες προβολής του ποδηλάτου είναι ελλιπείς.

Αχελώος: Απάντηση Οικολόγων Πράσινων Λάρισας στο Νομάρχη Μαγνησίας

Αγαπητέ κ. νομάρχη Μαγνησίας θα θέλαμε να σας συστηθούμε: δεν είμαστε οι «αγαπητοί Οικολόγοι» αλλά οι «αγαπητοί» Οικολόγοι Πράσινοι Λάρισας.
Ενδιαφέρουσα η απάντησή σας και θα συμφωνούσαμε σχεδόν σε όλα εάν… δεν ήταν άσκηση επί χάρτου, σ’ ένα γραφείο μπροστά στα κύματα της θάλασσας.
Ο Αχελώος γι’ άλλη μια φορά γίνεται πασαρέλα υποψήφιων περιφερειαρχών. Η ιστορία γι άλλη μια φορά επαναλαμβάνεται, ο καθένας που επιθυμεί ν’ αποκτήσει «πόδι» και σε άλλους νομούς της Θεσσαλίας, 30 χρόνων συνταγή.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να ερμηνεύει τον νόμο όμως τον τελικό λόγο έχει το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) που απέστειλε 14 ερωτήματα στο ευρωπαϊκό δικαστήριο. Ας μην κουράζουμε λοιπόν τους αναγνώστες με ανούσιες κουβέντες για το τι μπορεί να εννοεί ο νομοθέτης.
Δεν σχολιάζετε το γεγονός πως οφείλαμε να έχουμε τις διαχειριστικές μελέτες έτοιμες το αργότερο έως το 2009. Οι προτάσεις είναι όμορφες και τα λόγια τζάμπα, όμως ας αναλογιστεί ο καθένας το μερίδιο της ευθύνης του.
Για να θεραπευτεί μια ασθένεια δεν φτάνουν οι καλές προθέσεις και οι μεγάλες ευχές, χρειάζεται διάγνωση, συγκρούσεις και πολιτικό θάρρος. Γιατί σε καμία τοποθέτησή σας στο θέμα του Αχελώου δεν μιλάτε για τις αιτίες που οδήγησαν την Θεσσαλία σ’ αυτό το υδατικό χάλι; Πέστε μας πως φτάσαμε ν’ αντλούμε νερά από την εποχή του Ιπποκράτη; Ποιος είναι ο λόγος που οι γεωτρήσεις φτάνουν τα 500 μέτρα!;
Πέρα από μάντης φαίνεται να είστε και καλός μαθηματικός, προκαταβάλετε τα αποτελέσματα της διαχειριστικής μελέτης (θα ολοκληρωθεί σε 1-2 χρόνια). Σε ποια επιστημονική μελέτη αναφέρεστε όταν λέτε πως «οδηγούμαστε στην ερημοποίηση με μαθηματική ακρίβεια»; Όπως ίσως γνωρίζετε πέρυσι και φέτος η Θεσσαλία πνίγηκε στο νερό καταστρέφοντας τεράστιες εκτάσεις και χωρίς ν’ αξιοποιηθεί ούτε σταγόνα καθαρού βρόχινου νερού.
Που βασίζετε το αντεπιστημονικό επιχείρημα πως για να διασωθεί ένα οικοσύστημα θα πρέπει να στερήσουμε νερό και να υποβαθμίσουμε άλλα οικοσυστήματα? Η ερημοποίηση δεν προέρχεται από την μη εκτροπή ποταμών, αλλά απ’ το πότισμα με νερό υψηλής περιεκτικότητας σε άλατα, απ’ την πολύ εντατική καλλιέργεια, απ’ την αποψίλωση των δασών κ.α. Επιπλέον δεν μας εξηγείτε πως ο θεσσαλικός κάμπος θα ξεδιψάσει με το να πέσει το νερό του Αχελώου στον Πηνειό; Όπως ίσως γνωρίζετε, τα τελευταία 30 χρόνια δεν έγινε κανένα έργο υποδοχής και αξιοποίησης του νερού που «θα» έρχονταν από τον Αχελώο. Επίσης πέστε μας πόσο θα στοιχήσουν τα έργα υποδοχής; Μέχρι στιγμής ξοδέψαμε 600 εκ. ευρώ, μήπως είναι καλύτερα να φέρουμε εμφιαλωμένο…?
Ο αγρότης δεν φεύγει από την γεωργία επειδή δεν είχε τον Αχελώο μέχρι σήμερα. Φεύγει γιατί οι πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ του φόρεσαν θηλιά στο λαιμό, μη δημιουργώντας εθνική αγροτική πολιτική. Έτσι φτάσαμε στο 2010 να μην γνωρίζουμε τι θα σπείρουμε, με ανοιχτές τιμές προϊόντων και πως θα βαδίσουμε στην επόμενη 5ετία. Στην προσπάθειά σας να καλοπιάσετε τους αγρότες υποστηρίζετε τη λανθασμένη άποψη πως η βιοποικιλότητα στον θεσσαλικό κάμπο διαφυλάττεται από τους γεωργούς. Σας πληροφορούμε πως οι προηγούμενες κυβερνήσεις με την εγκληματική κατασπατάληση των επιδοτήσεων ώθησαν τους γεωργούς σε λάθος κατευθύνσεις, οδηγώντας τους σε απόγνωση. Θα έπρεπε να γνωρίζετε επίσης πως το 2013 το σύστημα επιδοτήσεων θ’ αλλάξει ριζικά την γεωργία. Για ποια βιοποικιλότητα μιλάτε όταν το αγροτικό μοντέλο ανάπτυξης είναι βασισμένο στις μονοκαλλιέργειες, στην εξάρτηση από τις μεγάλες εταιρίες φαρμάκων και σπόρων?
Επιτέλους η χώρα μας θα πρέπει ν’ αντιμετωπίσει το νερό ως εθνικό πλούτο, και όχι εργαλείο αλίευσης ψήφων. Ο σχεδιασμός θα πρέπει να είναι ανεξάρτητος από τοπικιστικά συμφέροντα. Τα ποτάμια δεν είναι δωράκια που διεκδικούν λόγο εντοπιότητας ή γειτνίασης δύο περιφέρεις με νικητή αυτόν που έχει μεγαλύτερη εκλογική δύναμη.
Φαίνεται πως ενόψει των περιφερειακών εκλογών το ενδιαφέρον σας για την Θεσσαλία να είναι έντονο. Μήπως όμως θα έπρεπε πριν ασχοληθείτε με το σπίτι του γείτονα θα έπρεπε να λύσετε τα προβλήματα του δικού σας σπιτιού? Θα γνωρίζετε βέβαια πως τα υπόγεια νερά στο Πήλιο μολύνονται από την ύπαρξη διηθητικών βόθρων, τι έχετε κάνει ώστε να προστατέψετε την ποιότητα των νερών? Γνωρίζετε βέβαια πως η Μαγνησία αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υφαλμύρωσης του υπόγειου υδροφορέα. Ποια είναι τα έργα που κάνατε ώστε να αξιοποιήσετε τα νερά των ρεμάτων του Πηλίου, ποια ήταν η συμβολή σας στο ότι με τις τελευταίες βροχές πλημύρισαν τα πάντα γύρω από την Κάρλα… εκτός από την Κάρλα?
Κ. Παπατόλια αν πραγματικά ενδιαφέρεστε για το μέλλον της Θεσσαλίας, θα πρέπει να δοθούν βιώσιμες λύσεις, απαλλαγμένες από πολιτικές φοβίες, που δεν θα εξαρτώνται από μια και μόνη πηγή (τον Αχελώο), να δημιουργηθεί υδατική παιδεία και υποδομές συλλογής και εκμετάλλευσης και της τελευταίας σταγόνας.

τα προηγούμενα δημοσιεύματα για το νήμα της ιστορίας (απο το τελευταίο προς το αρχικό)

Μη πυροβολείτε το δάκτυλο...

Τελικά αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως ως χώρα έχουμε πολλά σεξουαλικά συμπλέγματα και καθόλου χιούμορ!
Το συγκεκριμένο δάκτυλο έχει βοηθήσει στο να μείνουν οι οικογένειες ενωμένες προσφέροντας υπηρεσίες υποστήριξης.
Το συγκεκριμένο δάκτυλο έχει σώσει πολλούς άντρες ν' ανακαλύψουν σοβαρά θέματα με την υγεία τους... αλλά και ν' ανακαλύψουν άλλες χαρές της ζωής.
Το συγκεκριμένο δάκτυλο έχει βοηθήσει πολλούς να εκτονώσουν τον θυμό τους απέναντι σε έναν χάλια οδηγό.

Μην πυροβολείται λοιπόν το δάκτυλο... απλά χρησιμοποιήστε το.

Ένοχοι...

απο τους Πολίτες σε δράση

Ένοχοι όσοι ενέκριναν την χρήση ως καυσίμου, ενός υλικού ύποπτου για αρνητικές δράσεις στην υγεία των πολιτών και την ισορροπία του περιβάλλοντος.
Ένοχοι όσοι επέβαλαν όρους των οποίων την εφαρμογή και τήρηση δεν μπορούσαν να ελέγξουν.
Ένοχοι όσοι άφησαν τη βιομηχανία να λειτουργεί παρά τη μη τήρηση μιας σειράς από τους όρους που της επιβλήθηκαν.
Ένοχοι όσοι μετέτρεψαν το πιλοτικό πρόγραμμα σε τακτική καύση παρά τη μη τήρηση των όρων του πιλοτικού.
Ένοχοι όσοι στρέβλωσαν τον ανταγωνισμό
Ένοχοι όσοι αφαίρεσαν έσοδα από το ελληνικό δημόσιο επιτρέποντας τη χρήση ρυπογόνων υλικών ως καυσίμων χωρίς όμως δασμούς καυσίμων.
Ένοχοι όσοι διεύρυναν τη χρήση του πετ-κοκ και από άλλες βιομηχανίες.
Ένοχοι όσοι επέτρεψαν τη χρήση λυματολάσπης και “εναλλακτικών καυσίμων” από καραμπινάτους και υπότροπους ρυπαντές.
Ένοχοι όσοι ξαναστρέβλωσαν τον ανταγωνισμό.
Ένοχοι όσοι ελέγχουν τόσα χρόνια χωρίς να αλλάζει στην ουσία τίποτα
Ένοχοι όσοι πάνε να ελέγξουν κι όταν βρίσκουν την πόρτα κλειστή, φεύγουν για να επιστρέψουν με ραντεβού.
Ένοχοι όσοι ελέγχουν μια επιχείρηση και δεν ξεχωρίζουν το πετ – κοκ απ΄τη λυματολάσπη.
Ένοχοι όσοι ξαναπάνε για έλεγχο, βλέπουν την παρανομία αλλά ό,τι κι αν κάνουν δεν έχει αποτέλεσμα
Ένοχοι όσοι παρά την πρόσφατη ελεγκτική τους γκάφα, δεν βλέπουν το βουνό των σκουπιδιών που πήρε φωτιά πρόσφατα
Ένοχοι όσοι με την αδιαφορία τους, τον ωχαδερφισμό τους, την πολιτική ή κομματική τους ιδιοτέλεια, άφησαν μια επιχείρηση να αποθρασυνθεί.
Ένοχοι όσοι ακούν για ρύπανση και δεν εγκατέστησαν έναν (1) σταθμό μέτρησης στην επίμαχη περιοχή.
Ένοχοι όσοι ακούν για αυξημένα περιστατικά καρκίνου στην επίμαχη περιοχή και δεν έκαναν μια έρευνα.
Ένοχοι όσοι πολιτικοί ασκούν εξουσία της οποιασδήποτε βαθμίδας και τόσα χρόνια σφυρίζουν αδιάφορα ρίχνοντας ο ένας τις ευθύνες στον άλλον.
Ένοχοι ακόμα κι οι πολίτες που δεν αντέδρασαν.
Ένοχοι κι οι εργαζόμενοι που υπερασπίστηκαν τη ρύπανση.

Όταν όλοι είναι ένοχοι, κανείς δεν είναι ένοχος….

Επιτέλους, ας μπεί τέρμα σ’ αυτή την ασυδοσία ΤΩΡΑ.

Επιτέλους η επίσημη πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της και να σταματήσει να κρύβεται πίσω από το ποιός είναι αρμόδιος να ελέγξει, να επιβάλλει ποινές, να τιμωρήσει: Αυτό δεν αφορά τους πολίτες! Οι πολίτες θέλουν να βλέπουν την παρανομία να τιμωρείται!

Επιτέλους, όταν κάποιος δεν τηρεί τους όρους αποθήκευσης της λυματολάσπης, να μην του επιτρέπεται να καίει λυματολάσπη! Απλό και λογικό.
Επιτέλους, όταν κάποιος δεν τηρεί τους όρους αποθήκευσης του πετ-κοκ, να του αφαιρείται η άδεια καύσης πετ-κοκ. Απλό και λογικό.
Επιτέλους, σε υποτροπή παραβάσεων να υπάρχει κλιμάκωση ποινών.

Πολλά τα αναπάντητα ερωτηματικά από τα τελευταία γεγονότα όπου πρωταγωνιστεί αρνητικά η γνωστή κεραμοποιεία της περιοχής: Γνωρίζουμε όλοι ότι παραβίαζε προφανέστατα τουλάχιστον δύο ομάδες περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας. Θα θέλαμε να γνωρίζουμε τι μέτρα λήφθηκαν εναντίον της; Εισέπραττε και από που χρήματα για την καύση της λυματολάσπης; Αν εισέπραττε, τηρούσε ανάλογα τις οικονομικές της υποχρεώσεις προς το ελληνικό Δημόσιο; Παρέλαβε άλλο φορτίο λυματολάσπης ή πετ-κοκ, μετά την βεβαίωση της παράβασης; Τι ήταν αυτός ο ιδιαίτερα μεγάλος (όπως βεβαιώνει αυτόπτης μάρτυρας, μέλος του συλλόγου μας) όγκος υλικών που κάηκε την Κυριακή το βράδυ; Πως έφτασε στο εργοστάσιο; Ελέγχθηκαν τα παραστατικά αγοράς και η διαδρομή των “καυσίμων” πριν φτάσουν στους κλιβάνους της εταιρείας; Ελέγχθηκε η νομιμότητα της διακίνησης των “απορριμμάτων” που κάηκαν;

Καλούμε για μια ακόμη φορά την πολιτεία να μας απαντήσει. Καλούμε την πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της. Καλούμε την πολιτεία να λύσει το πρόβλημα αλλάζοντας την νομοθεσία τώρα αν και όπου χρειάζεται. Θέλουμε λύση και την θέλουμε τώρα! Δεν υπάρχει πλέον υπομονή.

Ο σύλλογος μας, πάντα στην πρωτοπορία και σ’ αυτή τη μάχη, είναι στη διάθεση όποιου θελήσει να δοθούν πραγματικές, βιώσιμες λύσεις προς όφελος των πολιτών και του περιβάλλοντος.

Περιμένουμε…

Πεθαίνοντας στην Αφθονία

2010-02-25 προβολή ταινίας, Οικολόγοι Πράσινοι Λάρισας

«Ελέγξτε το πετρέλαιο και θα ελέγχετε έθνη. Ελέγξτε το φαγητό και θα ελέγχετε τον κόσμο» (Χένρι Κισινγκερ 1974)

Οι Οικολόγοι Πράσινοι Λάρισας στα πλαίσια της ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για επίκαιρα ζητήματα που αφορούν τον καθένα και της γνωριμίας και επαφής με τους πολίτες της Λάρισας θα προβάλουν το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «Πεθαίνοντας στην Αφθονία» στην αίθουσα του Γαλλικού Ινστιτούτου, (Κούμα 28, Λάρισα) τη Πέμπτη 25/2 και ώρα 7:30μμ,

Λίγα λόγια για την ταινία:

Μια χούφτα πολυεθνικές εταιρείες έχουν καταφέρει να ελέγξουν την «καρδιά» του φαγητού που βάζουμε στο καθημερινό μας τραπέζι: Τον ίδιο τον σπόρο και ως εκ τούτου την παγκόσμια γεωργική παραγωγή. Οι χρηματιστές στον ανεπτυγμένο κόσμο τζογάρουν με τα τρόφιμα, ανεβοκατεβάζοντας τις τιμές, παίζοντας με το θεμελιώδες δικαίωμα των ανθρώπων να έχουν πρόσβαση στο φαγητό. Την ίδια στιγμή σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υποσιτίζονται και 25.000 πεθαίνουν κάθε μέρα από πείνα. Μήπως η Γη αδυνατεί πλέον να θρέψει τους κατοίκους της; Τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο! Η κρίση των τροφίμων, όπως θα περάσει στην ιστορία, συμβαίνει την στιγμή που ο πλανήτης παράγει περισσότερο φαγητό από ποτέ. Το «Πεθαίνοντας στην Αφθονία» ξεδιπλώνει μπροστά σας το βασίλειο του Παραλόγου, τις διαπλοκές ενός συστήματος, στο οποίο υπάρχει μεν επάρκεια φαγητού, αλλά είναι τόσο ακριβό που οι φτωχοί δεν μπορούν να το αγοράσουν.


Περισσότερα λόγια για τη ταινία
Το ντοκιμαντέρ του Εξάντα, ξεδιπλώνει το βασίλειο του Παραλόγου, τις διαπλοκές ενός συστήματος, στο οποίο υπάρχει μεν επάρκεια φαγητού, αλλά είναι τόσο ακριβό που οι φτωχοί δεν μπορούν να το αγοράσουν. Μια χούφτα πολυεθνικές εταιρείες έχουν καταφέρει να ελέγξουν την "καρδιά" του φαγητού που βάζουμε στο καθημερινό μας τραπέζι: Τον ίδιο τον σπόρο και ως εκ τούτου την παγκόσμια γεωργική παραγωγή. Οι χρηματιστές στον ανεπτυγμένο κόσμο τζογάρουν με τα τρόφιμα, ανεβοκατεβάζοντας τις τιμές, παίζοντας με το θεμελιώδες δικαίωμα των ανθρώπων να έχουν πρόσβαση στο φαγητό. Την ίδια στιγμή σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υποσιτίζονται και 25.000 πεθαίνουν κάθε μέρα από πείνα. Μήπως η Γη αδυνατεί πλέον να θρέψει τους κατοίκους της; Τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο! Η κρίση των τροφίμων, όπως θα περάσει στην ιστορία, συμβαίνει την στιγμή που ο πλανήτης παράγει περισσότερο φαγητό από ποτέ.
"Πεθαίνοντας στην Αφθονία"
Ποιές μπορεί να είναι οι συνέπειες όταν ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα μετατρέπεται σε εμπορεύσιμο αγαθό στο παγκόσμιο χρηματιστηριακό καζίνο; Την άνοιξη του 2008, σχεδόν ταυτόχρονα, σε 33 χώρες σε όλο τον κόσμο, ξέσπασαν πρωτόγνωρες διαδηλώσεις, με ένα κοινό αίτημα. Άνθρωποι στα όρια της απόγνωσης κατέλαβαν τους δρόμους, σε κάποιες περιπτώσεις και τα όπλα, προκειμένου να διεκδικήσουν το όπως φαίνεται όχι αυτονόητο δικαίωμά τους, να έχουν πρόσβαση στο φαγητό.
Τη δυνατότητά τους αυτή δεν τους τη στέρησε κανένας δικτάτορας, ούτε προέκυψε από πραγματική έλλειψη αποθεμάτων τροφίμων. Οι ειδικοί μιλούν για μια «τέλεια θύελλα», στο πλαίσιο της λειτουργίας της αγοράς, η οποία είχε ως συνέπεια τη ραγδαία αύξηση των τιμών των τροφίμων. Μέσα σε ένα χρόνο, ως τον Μάρτιο του 2008, η τιμή του καλαμποκιού είχε ανέβει κατά 31%, του ρυζιού κατά 74% και του σιταριού κατά 130%!Τα τρόφιμα βρίσκονταν σε πληθώρα στα ράφια των μαγαζιών, αλλά οι άνθρωποι δεν είχαν τα χρήματα για να τα αγοράσουν. Το πρόβλημα ένιωσαν κατά πρώτο λόγο οι κάτοικοι των αναπτυσσόμενων χωρών του Τρίτου Κόσμου, αλλά και οι κάτοικοι στις μεγαλουπόλεις της Δύσης.
«Κάποιοι άνθρωποι και κάποια ταλαιπωρημένα από τη φτώχεια έθνη βρέθηκαν σε μια πολύ άβολη κατάσταση; Ναι, όντως βρέθηκαν! ...Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα της αγοράς», παραδέχεται ο Ντένις Γκάρτμαν, ένας διεθνούς φήμης γκουρού της χρηματοπιστωτικής οικονομίας, που με τις προβλέψεις του συχνά κατευθύνει τις τάσεις της αγοράς.
Το μεγαλύτερο χρηματιστήριο τροφίμων στον κόσμο βρίσκεται στο Σικάγο. Εκεί καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό η τιμή του φαγητού που βάζουμε κάθε μέρα στο τραπέζι μας. Το χρηματιστήριο του Σικάγο γνώρισε πρόσφατα πρωτόγνωρη εισροή κεφαλαίων, καθώς μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στράφηκαν σε αυτό προκειμένου να αντισταθμίσουν τις απώλειές τους μετά την «κρίση των στεγαστικών δανείων» και να αυξήσουν και πάλι τα κέρδη τους. Αυτή τη φορά κερδοσκόπησαν πάνω στη δυνατότητα των ανθρώπων να εξασφαλίσουν με αξιοπρέπεια την καθημερινή τους τροφή .
Ως αποτέλεσμα της ραγδαίας αύξησης της τιμής των τροφίμων που ακολούθησε, 75 εκατομμύρια άνθρωποι προστέθηκαν μέσα στο 2007 σε όσους βρίσκονταν ήδη αντιμέτωποι με το φάσμα της πείνας παγκοσμίως. Έτσι, ο μαστιζόμενος από την πείνα πληθυσμός της γης προσέγγισε πια σε σύνολο το ένα δισεκατομμύριο. Αναλογιστείτε, ένα παιδί πεθαίνει σήμερα από την πείνα κάθε 30 δευτερόλεπτα.
Η Ινδία, με περίπου 700 εκατ. ανθρώπους να ασχολούνται με τη γεωργία, είναι η πατρίδα του μεγαλύτερου σώματος μικροκαλλιεργητών στον κόσμο. Δεύτερη μετά την Κίνα σε παραγωγή ρυζιού και σιταριού, αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς τροφής. Κι όμως, είναι ταυτόχρονα η πατρίδα και των περισσότερων υποσιτισμένων ανθρώπων, ξεπερνώντας πια στην κατάταξη τις χώρες της Αφρικής. Παράλογο; Πάντως επιβεβαιώνει το ποσοστό που θέλει το 80% των μαστιζόμενων από την πείνα ανθρώπων παγκοσμίως να είναι αγρότες ή εργάτες της γεωργίας.
Στο μικρό χωριό Παρόντα της Ινδίας, η γιαγιά Σαρασβάτι έχει να θρέψει τα 4 εγγόνια της. Δεν γνωρίζει από χρηματιστήρια και κανόνες της αγοράς, ξέρει μόνο πως τα τρόφιμα στο μαγαζάκι του χωριού έχουν ακριβύνει τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ.
«Οι φτωχοί έχουν μεγάλο πρόβλημα, έχουμε πολύ άγχος. Η κατάσταση είναι δραματική. Ο φτωχός τι μπορεί να κάνει, να κοιτάξει το στομάχι του, να ξοδέψει τα λεφτά για τις αρρώστιες ή να ταΐσει τα παιδιά του; Είναι μέρες που δεν μπορούμε να χορτάσουμε, πάμε στο κρεβάτι νηστικοί», μας λέει. Πίσω στο Σικάγο, ο χρηματιστής Βίκτορ Λισπανέσε μας εξηγεί τους κανόνες του παιχνιδιού: «Αυτό δεν είναι κάτι που μπαίνει στο σκεπτικό μου. Αν είναι λογικό ή όχι, δεν είναι το ζήτημα. Εγώ κοιτάω πώς αυτό το γεγονός επηρεάζει την αγορά»...
Οι κάτοικοι των αναπτυσσόμενων χωρών ξοδεύουν ήδη σχεδόν το 80% των εισοδημάτων τους για να εξασφαλίσουν το καθημερινό τους φαγητό. Έτσι, όταν οι τιμές των τροφίμων ανεβαίνουν, δεν έχουν ποια άλλα έξοδα να περικόψουν και ...κόβουν το φαγητό. Το ερώτημα επανέρχεται αμείλικτο: πώς ανέχεται ο πολιτισμός μας να πεθαίνει έστω κι ένας άνθρωπος από την πείνα, σήμερα που παράγεται περισσότερος πλούτος από ποτέ;
«Η πείνα, που έχει γίνει μόνιμη και παγκόσμια, είναι ολοκληρωτικά δημιουργία του παγκόσμιου επισιτιστικού συστήματος, το οποίο δεν έχει δημιουργηθεί για να θρέφει τους λαούς του κόσμου, αλλά για να μεγιστοποιεί τα κέρδη της Μονσάντο, για τους σπόρους, της Κάργκιλ, για το εμπόριο, για να πουλάνε παρασιτοκτόνα, φυτοκτόνα, λιπάσματα...Την περίοδο 2007-08 ενώ οι τιμές των τροφίμων διπλασιάστηκαν, τα κέρδη αυτών των εταιριών επίσης διπλασιάστηκαν», καταγγέλλει η Ινδή ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα Βαντάνα Σίβα.
Η Ρετσέα ζει σ' ένα μικρό αγροτικό χωριό. Έχει ανάψει τη φωτιά για να ετοιμάσει το βραδινό φαγητό για την οικογένεια. «Ετοιμάζω ίσα-ίσα για να μας φτάσει, φτιάχνω ψωμί και φακές, ψωμί και λαχανικά, όσο με βγάλει. Δεν μπορώ να ξοδεύω πολλά λεφτά.», εξηγεί. Ο άντρας της αυτοκτόνησε πριν δύο χρόνια, πνιγμένος από τα χρέη. Είναι ένας από τους περίπου 200.000 αγρότες που έχουν αυτοκτονήσει στην Ινδία τα τελευταία 15 χρόνια, μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στα όλο και αυξανόμενα έξοδα της αγροτικής παραγωγής. Η αγορά του σπόρου, των λιπασμάτων, των φυτοφαρμάκων, αποτελεί πια ένα δυσβάσταχτο κόστος, αφού οι αγρότες είναι πλέον υποχρεωμένοι να απευθύνονται στις εταιρίες για να τα προμηθευτούν και έχουν μετατραπεί και οι ίδιοι από παραγωγοί σε καταναλωτές.
«Επιτυχία μας είναι η επιτυχία των αγροτών», απαντά ο εκπρόσωπος της Μονσάντο στην Ινδία, Κρίστοφερ Σάμιουελ. Τον συναντήσαμε στη Γιαβατμάλ, «την πόλη του βαμβακιού», όπου καλλιεργούνται ευρέως οι μεταλλαγμένοι σπόροι βαμβακιού της εταιρίας. «Η παραγωγή τροφής πρέπει να διπλασιαστεί μέσα σε 40 χρόνια και πιστεύουμε ότι έχουμε ένα ρόλο να παίξουμε καθώς είμαστε οι μεγαλύτεροι επενδυτές στην έρευνα στον τομέα της γεωργίας», υποστηρίζει. Κι όταν επισημαίνουμε ότι τα στοιχεία δείχνουν ότι η αγροτική παραγωγή είναι σήμερα επαρκής... «Υπονοείτε ότι υπάρχει αρκετό φαγητό για όλους; Τότε γιατί υπάρχουν τόσα εκατομμύρια ανθρώπων που πεινάνε;», μας ρωτά με γνήσια απορία.

Οι πληροφορίες για την ταινία προέρχονται απο το site cosmo.gr και smallplanet.gr

Υπο επιτήρηση τα νερά στην Ελλάδα (ευτυχώς!)

Απο την TV χωρίς σύνορα

Σε ικανοποιητικά επίπεδα, στον μέσο όρο της τελευταίας δεκαετίας, βρίσκονται τα αποθέματα νερού στους ταμιευτήρες της ΕΥΔΑΠ, καθώς οι πρώτοι τεσσερισήμισι μήνες του υδρολογικού έτους 2009 - 10 ήταν πλούσιοι σε βροχές. Ωστόσο, οι ποσότητες που θα συγκεντρωθούν τελικά φέτος στους ταμιευτήρες, πριν από τον ερχομό του καλοκαιριού, παραμένουν ακόμα «αβέβαιες», καθώς το χιόνι που έπεσε στα βουνά είναι σχετικά λίγο. Σε κάθε περίπτωση, η ύδρευση της... υδροκέφαλης Αθήνας παραμένει ένα ετήσιο στοίχημα, καθώς το σύστημα υδροδότησης πάσχει. Του Γιαννη Eλαφρου από την «Καθημερινή».

«Στην πραγματικότητα, τα όρια αντοχής του είναι μία ή δύο χρονιές», λέει στην «Κ» η κ. Μαρία Α. Μιμίκου, καθηγήτρια Υδρολογίας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Η ανάγκη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για την προστασία και τη σωστή αξιοποίηση του υγρού κοινωνικού πλούτου, του νερού, αναδεικνύεται εξαιρετικά επιτακτική.

Στους ταμιευτήρες

Σύμφωνα με τα στοιχεία από τους τέσσερις ταμιευτήρες της ΕΥΔΑΠ (Μαραθώνα, Υλίκης, Μόρνου και Ευήνου) τα απολήψιμα αποθέματα νερού είχαν φτάσει στις 15 Φεβρουαρίου του 2010 τα 928 εκατομμύρια κυβικά, αρκετά περισσότερα από πέρυσι και πρόπερσι, αλλά υπό τις επιδόσεις της βροχερής τετραετίας 2004 - 2007. Πάντως, οι φετινές ποσότητες (έως την 15η Φεβρουαρίου), «ισοφαρίζουν» ακριβώς τον μέσο όρο της προηγούμενης δεκαετίας. Παρ’ όλ’ αυτά, το υδρολογικό έτος (το οποίο ξεκινά κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου) έχει ακόμα δρόμο εμπρός του και δεν είναι σίγουρο ότι η χρονιά θα βρει τους ταμιευτήρες της ΕΥΔΑΠ με περισσότερο νερό.

«Η υδροδότηση της Αθήνας και της Αττικής, των τεσσεράμισι εκατομμυρίων κατοίκων, αποτελεί ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα», τονίζει στην «Κ» η κ. Μιμίκου. Ας σημειωθεί ότι η Αττική έχει πολύ χαμηλά επίπεδα βροχόπτωσης, μόλις 400 χιλιοστά κατά μέσον όρο το έτος, όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος στην Ελλάδα υπολογίζεται σε 849 χιλιοστά/έτος. «Διαμορφώνεται μια εκρηκτική κατάσταση. Εχουμε δημιουργήσει ένα σύστημα με πολύ μεγάλα ρίσκα. Εάν μάλιστα συνυπολογίσουμε τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, η οποία θα επηρεάσει αρνητικά τα υδατικά αποθέματα, τότε μπορεί να βρεθούμε ενώπιον πολύ δύσκολων καταστάσεων», υπογραμμίζει η καθηγήτρια του ΕΜΠ. «Για να υδροδοτήσουμε την Αθήνα, έχουμε στηριχθεί αποκλειστικά σε επιφανειακό νερό, στους ποταμούς Μόρνο και Εύηνο, οι οποίοι όμως δεν διακρίνονται για τη σταθερή παροχή τους. Επίσης, η Υλίκη παρουσιάζει σοβαρές απώλειες νερού, λόγω των καρστικών διαπερατών πετρωμάτων του πυθμένα της. Το όλο σύστημα είναι επικίνδυνα ευμετάβλητο», λέει η κ. Μιμίκου.

Δίκτυο ΕΥΔΑΠ

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, υπάρχουν και οι απώλειες που παρουσιάζει το δίκτυο της ΕΥΔΑΠ και οι οποίες φτάνουν, σύμφωνα με την ίδια, στα ανησυχητικά επίπεδα του 20%, εάν συνυπολογίσουμε και τις εξωτερικές και τις εσωτερικές απώλειες.

«Πρέπει να διαμορφώσουμε σχέδιο παρέμβασης. Η σιγουριά μας δεν υπερβαίνει τα ένα - δύο χρόνια. Δύο ξηρές χρονιές μπορεί να οδηγήσουν σε μεγάλα προβλήματα. Ειδικά, υπό συνθήκες κλιματικής αλλαγής», προειδοποιεί η υδρολόγος.

Για να ξεδιψάσει η αθηναϊκή μητρόπολη πρέπει να μεταφερθεί νερό από πολύ μακριά. Το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο έντονο, καθώς η Ελλάδα εμφανίζει μια ιδιαίτερη ανισομέρεια στο υδρολογικό της δυναμικό. Η Δυτική Ελλάδα (κυρίως Ηπειρος και Δυτική Στερεά) είναι πολύ πιο βροχερή από την Ανατολική, αλλά είναι οι ανατολικές περιοχές που παρουσιάζουν τις πιο μεγάλες ανάγκες. Εκεί συγκεντρώνονται τα μεγάλα αστικά κέντρα, οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις, η όποια βιομηχανία, αλλά και τα περισσότερα υδροηλεκτρικά ενεργειακά έργα. «Η οροσειρά της Πίνδου λειτουργεί σαν ένα όριο, με τη δυτική πλευρά να έχει πολύ υψηλότερα επίπεδα βροχοπτώσεων. Στην Ανατολική Ελλάδα η ζήτηση είναι πάντα μεγαλύτερη από την προσφορά νερού και η έλλειψη είναι ενδημικό φαινόμενο», τονίζει η κ. Μιμίκου.

Τεράστιες απώλειες

«Δεν υπάρχει αγροτική και αστική υδατική πολιτική, η οποία θα αποσκοπεί στη διαχείριση των υδατικών αποθεμάτων, δηλαδή στη μείωση της ζήτησης, κυρίως όσον αφορά την ύδρευση και κυρίως την άρδευση», σημειώνει η καθηγήτρια του Πολυτεχνείου. «Δεν είναι ορθολογική η κατανάλωση του 86% στον αγροτικό τομέα, από το οποίο το 96% πάει στην άρδευση, όπου χάνεται το 80% σε απώλειες. Η αγροτική κατανάλωση πρέπει να φτάσει στο 60%, όπως είναι σε άλλες μεσογειακές χώρες. Για τον σκοπό αυτόν πρέπει να βρεθούν οι κατάλληλες καλλιέργειες, οι κατάλληλοι τρόποι άρδευσης», συμπληρώνει. Ρωτάμε για την περιβόητη εκτροπή του Αχελώου. «Εάν δεν γνωρίσουμε τα υδατικά διαθέσιμα, εάν δεν εξετάσουμε πως μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες με τις βέλτιστες, τις πιο αποδοτικές τεχνικές, εάν δεν δούμε πώς μπορεί να περιοριστεί η ζήτηση, για παράδειγμα με αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, πώς να απαντήσουμε εάν η εκτροπή είναι αναγκαία ή όχι;». Για μία ακόμα φορά πάμε να δώσουμε απαντήσεις, μερικές και όχι στη βάση των συνολικών αναγκών.

Δεν υπάρχει σχέδιο διαχείρισης

«Είμαστε τελευταίοι στην Ευρώπη των «27», όσον αφορά τη διαχείριση του νερού!». Κατηγορηματική η καθηγήτρια του ΕΜΠ, κ. Μιμίκου, αναδεικνύει τα τεράστια κενά στην πολιτική για το νερό, ειδικά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που αντιμετωπίζει ήδη ελλείψεις και μπορεί να δοκιμαστεί σκληρά από την κλιματική αλλαγή. «Δυστυχώς, παρά την ενσωμάτωση της οδηγίας 2000/60/ΕΚ για την Προστασία και διαχείριση των υδάτων στο εθνικό δίκαιο, με το νόμο 3199/03, η όποια εφαρμογή είναι μόνο τυπική. Κι αυτό γιατί καταρχήν στην Ελλάδα δεν υπάρχει καν το βασικό, το οποίο στις άλλες χώρες της Ε. Ε. είναι λυμένο: Ενα δίκτυο μετρήσεων της ποσότητας των υδάτων, των παροχών των ποταμών, πάνω στο οποίο θα βασιστεί ο έλεγχος της ποιότητας και ο σχεδιασμός».

Στο παρελθόν αναπτύχθηκαν κάποια συστήματα μέτρησης, τα οποία όμως δεν συνδέονταν –ούτε συνδέονται– μεταξύ τους. Η ΔΕΗ έχει αναπτύξει ένα δίκτυο για τα ποτάμια, για να δει τις δυνατότητες για φράγματα. Η μετεωρολογική υπηρεσία μετράει τις βροχοπτώσεις αλλά κυρίως στα πεδινά, το ΥΠΕΧΩΔΕ έχει κι αυτό ένα δίκτυο, το ΙΓΜΕ καταγράφει τα υπόγεια ύδατα... «Σήμερα, η ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ εγκαταλείπει το δίκτυο και σε κάθε περίπτωση δεν υπολογίζει παροχές που απαιτούν πολύ σύνθετο και μακρόχρονο (30 έτη) υπολογισμό. Χωρίς στοιχεία, όλες οι συζητήσεις γίνονται στον αέρα. Για παράδειγμα, υπάρχει τόσο έντονη αντιπαράθεση για τον Θεσσαλικό Κάμπο, αλλά δεν γνωρίζουμε τις παροχές του Πηνειού». Επιπλέον, δεν έχουν καταρτιστεί τα σχέδια διαχείρισης ανά υδατικό διαμέρισμα, άρα οτιδήποτε κάνουμε είναι απλώς πρόσκαιρο, μη επαρκές και αβέβαιο ως προς τα αποτελέσματά του.

«Ποια είναι τα άμεσα μέτρα που πρέπει να ληφθούν;», ρωτάμε την κ. Μιμίκου. «Κατ αρχάς, να δημιουργηθεί ένα εθνικό δίκτυο μετρήσεων (monitor networking), με ενοποίηση και όλων όσα υπάρχουν μέχρι τώρα. Δεύτερο, να ενισχυθεί η Κεντρική Υπηρεσία Υδάτων, η οποία συγκροτήθηκε με το νόμο 3199. Τρίτο, χρειαζόμαστε ένα Ινστιτούτο Υδάτινων Πόρων, το οποίο θα συντάσσει τις εθνικές μελέτες και θα υποστηρίζει την εφαρμογή της Οδηγίας Πλαίσιο 2000/60. Ενα Ινστιτούτο με ευρεία επιστημονική στελέχωση. Το αντίστοιχο στη Φινλανδία έχει 650 άτομα προσωπικό».

Θα πει κανείς σε μια εποχή σκληρής λιτότητας, πού να βρεθούν χρήματα για παρόμοιες κινήσεις πολυτελείας για το νερό. Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι το νερό είναι είδος πολυτελείας;

ΤΟ ΧΡΕΟΣ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΥ

Πυκνώνουν οι ανεμοστρόβιλοι στη Θεσσαλία!

Απο την Ελευθερία

«Πνίγεται» η πολιτική ευθύνη

Του Λευτέρη Σιάκη, Συντονιστή Οικολόγων Πράσινων Λάρισας

Απάντηση των Οικολόγων Πράσινων Λάρισας στον Νομάρχη Μαγνησίας για τον Αχελώο.

Το δάσος φαίνεται πως χάνει ο Nομάρχης Μαγνησίας κ. Απ. Παπατόλιας κοιτώντας το δάχτυλο που το δείχνει. Στις τελευταίες ανακοινώσεις του ο κ. Παπατόλιας επικαλείται τα νομικά λάθη αυτών που ασχολήθηκαν με την εκτροπή του Αχελώου, παραδεχόμενος εμμέσως πως το έργο είναι παράνομο. Ως νομικός, προτείνει λεκτικές κυρίως παρεμβάσεις ώστε οι μελέτες να φαίνονται πιο «όμορφες» στα μάτια του ανώτερου νομικού οργάνου της χώρας μας, του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ).
-«Κύριοι δεν μπορείτε να γεμίζεται ένα τρύπιο βαρέλι κλέβοντας νερό από άλλα βαρέλια», όμως μας λέει η Ευρωπαϊκή οδηγία 2000/60 που ήρθε να προστατέψει τις ερχόμενες γενιές από την ακόρεστη δίψα μας για υδατικούς πόρους.
- «Θα βαφτίσουμε το έργο της εκτροπής, περιβαλλοντικό», σκέφτηκαν …οι δαιμόνιοι νομικοί για να παρακάμψουν τα εμπόδια της οδηγίας, αδιαφορώντας για τα μελλοντικά προβλήματα που θα δημιουργήσουν εκτός των άλλων και στους γεωργούς που δεν θα μπορούν να ποτίζουν τα χωράφια τους από ένα «περιβαλλοντικό» έργο. Ο κ. Παπατόλιας, ως έγκριτος νομικός, προτείνει κάτι συνηθισμένο στην Ελλάδα: μια μελέτη «μαϊμού» που άλλα θα λέει και άλλα θα κάνει. Δηλαδή, το νερό της εκτροπής δεν θα χρησιμοποιείται για το πότισμα των χωραφιών, ούτε για βιομηχανική χρήση, αλλά θα το έχουμε για να αυξηθεί και να διατηρηθεί η βιοποικιλότητα! Ο σκοπός (ψήφος) αγιάζει τα μέσα (εκτροπή Αχελώου), και δεν πειράζει να πούμε και ένα ψεματάκι; Τι παράδειγμα όμως δίνουμε έτσι στους πολίτες;
Θα ήταν χρήσιμο προηγουμένως ο κ. Παπατόλιας και οι υποστηρικτές των θέσεών του να μας απαντήσουν στα παρακάτω ερωτήματα:
• Δεν σας κάνει εντύπωση πως ενώ όλοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το υδατικό μέλλον της Θεσσαλίας, κανείς αυτοδιοικητικός ή άλλος φορέας δεν ζήτησε τα τελευταία 30 χρόνια το προφανές: μια συνολική μελέτη διαχείρισης υδάτων που να προτείνει λύσεις χωρίς μικροκομματικές φοβίες;
• Γνωρίζετε πως, ακόμη κι αν το «σωτήριο» νερό του Αχελώου σήμερα κυλούσε μαζί με αυτό του Πηνειού, όχι μόνο θα πήγαινε χαμένο στο Αιγαίο, αλλά θα προκαλούσε περισσότερες πλημμύρες απ’ αυτές που προκάλεσε φέτος ο Πηνειός; Κι αυτό, γιατί δεν έχει γίνει εδώ και 30 χρόνια κανένα έργο, ώστε να υποδεχτεί τα νερά της εκτροπής! Τρεις μπόρες ήταν ικανές να πλημμυρήσουν τον Θεσσαλικό κάμπο, καταστρέφοντας καλλιέργειες χιλιάδων στρεμμάτων. (Αποζημιώσεις για τους πληγέντες και εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού χαμένα).
• Γιατί κανένας πολιτικός φορέας, πλην των Οικολόγων Πράσινων δεν τόλμησε να πει τα πράγματα με το όνομά τους; Αντ’ αυτού δημιουργούν λανθασμένες προσδοκίες είτε με την σιωπή τους είτε καταφεύγοντας σε αντιεπιστημονικούς εντυπωσιασμούς για το μέλλον των νερών στη Θεσσαλία.
• Θ’ ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ όπως έκανε η ΝΔ, την ανήθικη και παράνομη μέθοδο της «διόρθωσης» των μελετών, ώστε να ταιριάζουν στην οδηγία 2000/60; Γνωρίζουν άραγε οι γεωργοί σε τι περιπέτειες θα μπουν εάν το έργο περάσει ως περιβαλλοντικό; (Ήδη πληρώνουμε πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ για «βαπτισμένα» περιβαλλοντικά έργα).
• Γνωρίζετε πως εμμένοντας στη λανθασμένη και αντιεπιστημονική αντίληψη πως το «ξεδίψασμα» του κάμπου ταυτίζεται μόνο με την εκτροπή, έχει ως συνέπεια την εγκατάλειψη σχεδίων για δημιουργία και άλλων χώρων αποθήκευσης και συγκράτησης νερού, που θα ανακούφιζε ακόμη και σε περιόδους λειψυδρίας; Γνωρίζετε πως όταν «κουκουλώνουμε» τα συμπτώματα χωρίς να θεραπεύουμε τις αιτίες το πρόβλημα θα μας καταστρέψει;
Οι Οικολόγοι Πράσινοι καλούμε όλους τους εμπλεκόμενους ν’ αφήσουν στην άκρη τις φοβίες τους και τις μικροκομματικές σκοπιμότητες και όλοι μαζί να εφαρμόσουμε βιώσιμες λύσεις. Η κλιματική αλλαγή χτυπάει και την δική μας πόρτα. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο πιο γρήγορα θ’ δράσουμε προς τη σωστή κατεύθυνση.
Επειδή δεν περιοριζόμαστε σε αόριστες πολιτικές τοποθετήσεις, εμείς θα προτείνουμε λύσεις για το υδατικό ζήτημα της Θεσσαλίας σε συνέντευξη Τύπου (στις 5 Μαρτίου), που πραγματοποιείται με αφορμή το Πανελλαδικό Συμβούλιο των Οικολόγων Πράσινων στη Λάρισα.

εδώ μπορείτε να δειτε το κείμενο του Νομάρχη Μαγνησίας κ. Απ. Παπατόλια

Μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος από ανεξέλεγκτη έκλυση αντιβιοτικών ζητούν οι Οικολόγοι Πράσινοι με ερώτηση στο Ευρωκοινοβούλιο

Μεγάλες ποσότητες αντιβιοτικών απελευθερώνονται στο περιβάλλον μαζί με τα ανθρώπινα απόβλητα και περνούν στα συστήματα των υδάτων, του εδάφους και σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων. Οι επιπτώσεις τους σε μικρόβια που ζουν στη φύση δεν έχουν μελετηθεί ικανοποιητικά ενώ σημαντικός είναι ο κίνδυνος βακτήρια που βρίσκονται φυσιολογικά στο περιβάλλον να αναπτύξουν αντοχή στα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία ανθρώπινων ασθενειών. Αυτή η αντίσταση μπορεί με τη σειρά της να περάσει σε βακτήρια που προκαλούν ασθένειες στον άνθρωπο και στα ζώα, κάνοντας έτσι πιο δύσκολο τον έλεγχο των βακτηριακών λοιμώξεων.

Με βάση τα συμπεράσματα σχετικής επιστημονικής έρευνας, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος ρωτά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αν εξετάζει τη λήψη μέτρων για τη μείωση της έκλυσης αντιβιοτικών στο περιβάλλον μέσα από την ειδική αντιμετώπιση λυμάτων και αποβλήτων μολυσμένων με αντιβιοτικά πριν αυτά απελευθερωθούν στο περιβάλλον ή χρησιμοποιηθούν ως λίπασμα στη γεωργία.

Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης

Θέμα: Η περιβαλλοντική ρύπανση από τα αντιβιοτικά οδηγεί σε ανθεκτικότητα

Σύμφωνα με μελέτη του 2009(1), η ευρεία χρήση αντιβιοτικών για την πρόληψη και τη θεραπεία λοιμώξεων σε ανθρώπους και ζώα, προκαλεί μόλυνση του περιβάλλοντος. Τις τελευταίες δεκαετίες μεγάλες ποσότητες αντιβιοτικών έχουν απελευθερωθεί στο περιβάλλον, αλλά λίγα είναι γνωστά για τις επιπτώσεις αυτών των αντιβιοτικών σε μικρόβια που ζουν σε φυσικά ενδιαιτήματα. Τα αντιβιοτικά απελευθερώνονται στο περιβάλλον όταν αποβάλλονται μαζί με τα ανθρώπινα απόβλητα και περνούν στα συστήματα των υδάτων, του εδάφους και σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων.

Δεδομένου ότι τα βακτήρια μπορούν να αναπτύξουν ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά και αυτή η ανθεκτικότητα μπορεί να μεταφερθεί σε άλλα βακτήρια, υπάρχει ο κίνδυνος βακτήρια που βρίσκονται φυσιολογικά στο περιβάλλον να αναπτύξουν αντοχή στα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία ανθρώπινων ασθενειών. Αυτή η αντίσταση μπορεί με τη σειρά της να περάσει σε βακτήρια που προκαλούν ασθένειες στον άνθρωπο και στα ζώα, κάνοντας έτσι πιο δύσκολο τον έλεγχο των βακτηριακών λοιμώξεων.

Η μελέτη προτείνει πως ύδατα, λύματα και άλλα απόβλητα μολυσμένα με αντιβιοτικά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ειδικά για τα αντιβιοτικά, προτού απελευθερωθούν στο περιβάλλον ή χρησιμοποιηθούν ως λίπασμα στη γεωργία.

Εξετάζει η Επιτροπή τη λήψη μέτρων για τη μείωση της έκλυσης αντιβιοτικών στο περιβάλλον, όπως προτείνεται από τη μελέτη;

(1) Martinez, J.M. (2009). Environmental pollution by antibiotics and by antibiotic resistance determinants. Environmental Pollution. 157: 2893-2902

Τοποθέτηση κομποστοποιητή στον υπαίθριο χώρο της Παιδαγωγικής Σχολής στο ΑΠΘ Σύμφωνα με απόφαση της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Παιδαγωγικής Σχολής κ

Σύμφωνα με απόφαση της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Παιδαγωγικής Σχολής και στο πλαίσιο της Περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης των φοιτητών και φοιτητριών θα τοποθετηθεί κάδος κομποστοποίησης στον υπαίθριο χώρο του Πύργου.

Η τοποθέτηση και ενημέρωση για τον τρόπο λειτουργίας του κομποστοποιητή, τη σημασία της κομποστοποίησης στη διαχείριση απορριμμάτων αλλά και τη χρήση του κομποστ (οργανικό λίπασμα) θα γίνει σε συνεργασία με την υπηρεσία κήπων του ΑΠΘ την Τρίτη 23/02/010 στις 13:30 στο χώρο της κεντρικής εισόδου του Πύργου.

Καλούμε όσους και όσες ενδιαφέρονται να ενημερωθούν να παρακολουθήσουν την παρουσίαση.

Με εκτίμηση,

Η Κοσμητόρισσα της Παιδαγωγικής Σχολής

Δήμητρα Κογκίδου

Η «φούσκα» των βιολογικών

Στα χαρτιά έχουμε 25.000 Ελληνες βιοκαλλιεργητές, στα ράφια ελάχιστα ελληνικά βιολογικά προϊόντα. Τι συμβαίνει από το χωράφι στο ράφι;

Των ΛΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ, ΗΛΙΑ ΚΑΝΤΑΡΟΥ απο τη Καθημερινή
Φωτογραφίες: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΖΑΒΟΣ, ΚΑΝΑΡΗΣ ΤΣΙΓΚΑΝΟΣ

Το πρόβλημα μοιάζει να είναι για… δυνατούς λύτες. Γιατί στα χαρτιά η χώρα μας μοιάζει να παράγει κάθε λογής αγροτικά και κτηνοτροφικά αγαθά βιολογικής προέλευσης, αλλά, ως εκ θαύματος, στα καταστήματα η συντριπτική πλειονότητα των προϊόντων είναι εισαγόμενα; Τι συμβαίνει στη διαδρομή από το χωράφι στο ράφι; Η απάντηση είναι ότι η περίφημη ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας, την οποία πανηγυρίζει κάθε χρόνο το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ανακοινώνοντας την επέκταση του προγράμματος, είναι στην πραγματικότητα μια... φούσκα. Η αλήθεια είναι ότι, ενώ στα μητρώα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων βρίσκονται εγγεγραμμένοι περίπου 25.000 παραγωγοί βιολογικών προϊόντων (αγρότες και κτηνοτρόφοι), μόνο οι 4.000 από αυτούς διοχετεύουν στην αγορά τα προϊόντα τους - με τον αριθμό τους να βαίνει μειούμενος. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, η αυξανόμενη ζήτηση για βιολογικά προϊόντα εξακολουθεί να καλύπτεται κυρίως από το εξωτερικό: τα εισαγόμενα βιολογικά τρόφιμα αντιστοιχούν στο 57% της αγοράς, ενώ στα φρούτα και τα λαχανικά το ποσοστό ξεπερνά το 80%.

Κάντε κλικ για να δείτε: --> ΧΩΡΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΡΙΘΜΟ ΒΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΩΝ

Επιδοτήσεις χωρίς έλεγχο

Στη ρίζα του προβλήματος βρίσκεται ένα παρωχημένο και λίγο «ύποπτο» σύστημα επιδοτήσεων, στο οποίο βασίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου η πολιτική για την ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας στη χώρα μας. Και αυτό γιατί, στην Ελλάδα, η επιδότηση δεν είναι συνδεδεμένη με το προϊόν. Ο παραγωγός μπορεί δηλαδή να εξασφαλίσει το συνολικό ποσό των χρημάτων χωρίς ποτέ να ελεγχθεί εάν πράγματι παράγει βιολογικά προϊόντα, καθώς για το κράτος αρκεί ένας παραγωγός να μη ρίχνει χημικά στο χωράφι του για να ονομαστεί βιοκαλλιεργητής και να ενταχθεί στο πρόγραμμα! Η πολιτική αυτή έχει στόχο δήθεν την προσπάθεια «εξυγίανσης» των εδαφών (αυτό τουλάχιστον απαντά σχεδόν μονότονα το αρμόδιο υπουργείο), δηλαδή την προστασία του περιβάλλοντος και μόνο σε δεύτερο επίπεδο την ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, ωστόσο, γνωρίζουν πολύ καλά πως, στην πραγματικότητα, το σύστημα αυτό ήταν ένας τρόπος να διοχετευτούν γρήγορα χρήματα στον αγροτικό κόσμο, μια τονωτική ένεση στον πολύπαθο παραγωγικό κλάδο. Ετσι η επιδότηση δίνεται με το στρέμμα. Βάσει του προγράμματος του 2005, τα ετήσια ποσά κυμαίνονται, ανάλογα με το προϊόν, από 33 ευρώ/στρέμμα (σιτηρά, αρωματικά) έως 90 ευρώ/στρέμμα (ελιές, αμπέλια, μηλοειδή, εσπεριδοειδή).

Πράγματι, στα «χαρτιά» πάμε καλά. Ο αριθμός των βιοκαλλιεργητών εκτοξεύθηκε -από 9.885 το 2004 σε 24.729 το 2007-, ενώ την ίδια περίοδο, οι βιολογικά καλλιεργούμενες εκτάσεις έφτασαν τα 3 εκατ. στρέμματα γης. Ωστόσο, με μια πιο προσεκτική ματιά στα στοιχεία, φαίνεται πως μόνο έπειτα από κάθε νέα προκήρυξη προγράμματος επιδότησης σημειώνεται αύξηση στον αριθμό των βιοκαλλιεργητών. Μετά την προκήρυξη του προγράμματος επιδότησης του 2006, για παράδειγμα, σημειώθηκε αύξηση στις νέες εντάξεις βιοκαλλιεργητών της τάξης του 520%! Αυτό που συστηματικά αποκρύπτεται όμως είναι ότι, με τη λήξη του εκάστοτε πενταετούς προγράμματος επιδότησης, ένα μεγάλο μέρος των βιοκαλλιεργητών αποχωρεί μαζικά από τη βιολογική γεωργία. Ενδεικτικά, από το 2005 ώς το 2006, τα στρέμματα γης σε πλήρες βιολογικό στάδιο (δηλαδή οι εκτάσεις που έχουν «κλείσει» τριετία ως βιολογικές) μειώθηκαν κατά 40%. Συγκεκριμένα, η έκταση της βιολογικά καλλιεργούμενης γης μειώθηκε κατά 63,99% στα σιτηρά, 36% στα αρωματικά φυτά, 32% στα φρούτα, 32% στους ξηρούς καρπούς, 18% στο αμπέλι και 37% στις ελιές - δηλαδή σε μια σειρά από «βασικά» προϊόντα.

Κάντε κλικ για να δείτε: --> ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ - ΝΕΩΝ ΕΝΤΑΞΕΩΝ ΒΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΩΝ

Στις «εύκολες» καλλιέργειες

Είναι σαφές ότι εκατοντάδες παραγωγοί εντάχθηκαν στο πρόγραμμα μόνο για να καρπωθούν τις επιδοτήσεις. Ανάμεσά τους αγρότες οι οποίοι θα εγκατέλειπαν το επάγγελμα και διαπίστωσαν ότι, χωρίς κόπο, θα μπορούσαν να ενισχύσουν το εισόδημά τους, αγρότες που ασχολούνται με τη συμβατική γεωργία, αλλά διατηρούν μποστάνι με «καθαρά» προϊόντα για την οικογένεια, άλλοι επαγγελματίες (ανάμεσά τους και πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι), οι οποίοι είχαν ένα «χωραφάκι» και αποφάσισαν να το εκμεταλλευτούν χωρίς να εμπορεύονται τα προϊόντα τους, πολλοί που έχουν εκτάσεις με παρατημένα λιόδεντρα κ.ο.κ. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι, μέχρι σήμερα, για να λάβει κανείς επιδότηση για την παραγωγή βιολογικών προϊόντων, δεν χρειαζόταν να είναι κατ' επάγγελμα αγρότης. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι στη συντριπτική πλειονότητά τους οι νεοεισερχόμενοι στο χώρο της βιολογικής γεωργίας καταπιάνονται με τις λεγόμενες «εύκολες» καλλιέργειες.

Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, το μεγαλύτερο ποσοστό των βιολογικά καλλιεργούμενων εκτάσεων καταλαμβάνεται από δημητριακά (σκληρό σιτάρι, κριθάρι, βρόμη, αραβόσιτος, μαλακό σιτάρι και σίκαλη), χορτοδοτικά φυτά (από τα οποία παράγονται ζωοτροφές) και ελαιόδεντρα. Αντίθετα, ελάχιστοι είναι εκείνοι που επιλέγουν «δύσκολες» καλλιέργειες, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά. Το πρόβλημα γίνεται πιο εμφανές το καλοκαίρι, όταν στα καταστήματα βιολογικών προϊόντων και στα σούπερ μάρκετ τα φρούτα και τα λαχανικά είναι κυρίως εισαγωγής. «Αν καταφέρετε να βρείτε καρότα και κολοκυθάκια ελληνικά, να έρθετε να μου πείτε πού!» δηλώνει χαρακτηριστικά στο ΟΙΚΟ ιδιοκτήτρια καταστήματος βιολογικών προϊόντων.

Ελλειψη δικτύων διανομής

Προφανώς, δεν «φταίνε» μόνο οι επιδοτήσεις. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα εγγενές πρόβλημα, λόγω του μικρού, κατακερματισμένου κλήρου. Ακόμη και οι παραγωγοί, με γνώσεις και μεράκι, που επιθυμούν να εμπορευτούν ως βιολογικά τα προϊόντα τους, αδυνατούν να τα διοχετεύσουν στην αγορά, διότι η παραγωγή τους είναι μικρή, συνήθως απομακρυσμένη, και δεν συμφέρει η μεταφορά της στα μεγάλα αστικά κέντρα. Ετσι, πολλοί τα εμπορεύονται ως συμβατικά για να μην τους μείνουν αδιάθετα. Επίσης, η αδυναμία συνεργασίας μεταξύ των παραγωγών για τη δημιουργία συνεταιρισμών που θα αναλάμβαναν τη διοχέτευση των προϊόντων στην αγορά, αποτελεί πρόσκομμα στην ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας. Οπως καταγγέλλουν οι συνειδητοποιημένοι βιοκαλλιεργητές, η έλλειψη δικτύων διανομής των προϊόντων αποτελεί το υπ' αριθμόν ένα εμπόδιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους είκοσι παραγωγούς βιολογικού ρυζιού, μόνο οι τρεις καταφέρνουν να το εμπορεύονται ως βιολογικό.

Μια άλλη παράμετρο θέτει μιλώντας στο ΟΙΚΟ ο γενικός διευθυντής της εταιρείας διανομής βιολογικών προϊόντων ΣΕΒΙΣΕ κ. Κώστας Παύλου: «Τα ελληνικά προϊόντα θα έπρεπε να κυριεύουν την αγορά, όμως αυτό δεν συμβαίνει, κυρίως λόγω της έλλειψης δικτύων διανομής. Τα σούπερ μάρκετ, όμως, δεν διευκολύνουν την κατάσταση. Αντιμετωπίζουν τα βιολογικά προϊόντα όπως τα συμβατικά. Περιμένουν, για παράδειγμα, από τα βιολογικά μήλα να έχουν τις ίδιες προδιαγραφές με τα συμβατικά, ίδιο μέγεθος, στιλπνότητα κ.λπ. Αν και τα βιολογικά δεν χαρακτηρίζονται από την ομοιομορφία τους, τα σούπερ μάρκετ την απαιτούν από τους παραγωγούς, γεγονός που ανεβάζει ακόμη περισσότερο το κόστος. Γι' αυτό, τελικά, εισάγουν. Ωστόσο, ο Ελληνας παραγωγός που τόλμησε να μπει στη βιολογική «περιπέτεια» συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος και στην ανάπτυξη των ποιοτικών προϊόντων. Θα πρέπει να βοηθηθεί και όχι να πολεμάται».

Πλασματικοί οι αριθμοί

Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο - και το «παραδέχονται» μιλώντας στο ΟΙΚΟ και οι αρμόδιοι της Διεύθυνσης Βιολογικής Γεωργίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: οι αριθμοί που πιστοποιούν την ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας στη χώρα είναι πλασματικοί. «Υπάρχει, πράγματι, μεγάλος αριθμός παραγωγών που μπαίνουν στο πρόγραμμα αποκλειστικά και μόνο για την επιδότηση», αναφέρει στέλεχος του υπουργείου. «Τα βασικά κίνητρα όσων εντάσσονται στο πρόγραμμα είναι η οικονομική ενίσχυση που λαμβάνουν και η ποιοτική αναβάθμιση των προϊόντων τους, με στόχο να πετύχουν καλύτερες τιμές και ευκολότερη διάθεση στην αγορά. Στην πράξη όμως, λόγω του μικρού κλήρου, της μεγάλης διασποράς των βιοκαλλιεργητών, της αδυναμίας του «συνεργάζεσθαι» και της έλλειψης των κατάλληλων δικτύων διανομής, μεγάλο μέρος των βιοκαλλιεργητών, μόλις περάσει ο υποχρεωτικός χρόνος παραμονής στο πρόγραμμα επιδότησης της βιολογικής γεωργίας (υπογράφεται πενταετής σύμβαση), εφόσον δεν έχουν βρει διεξόδους για την προώθηση των προϊόντων τους, αποχωρούν από τη βιολογική γεωργία».

ΡΑΦΙΑ ΓΕΜΑΤΑ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΑ

Το ΟΙΚΟ βγήκε στην αγορά, για να δει από πρώτο χέρι την πραγματικότητα που βιώνουν οι καταναλωτές. Μια βόλτα σε εξειδικευμένα καταστήματα αλλά και στις βιολογικές γωνιές των μεγάλων σούπερ μάρκετ ήταν αρκετή για να επιβεβαιώσει πως η συντριπτική πλειονότητα των προϊόντων που διατίθενται είναι εισαγωγής. Μολονότι, ανάλογα με την περίοδο, οι ελλείψεις είναι διαφορετικές, κατά κανόνα τα ελληνικά είδη που λάμπουν διά της απουσίας τους από τα ράφια είναι τα όσπρια, οι πατάτες, τα καρότα, τα μήλα, τα αχλάδια, τα κρεμμύδια, τα σκόρδα, το ρύζι, τα λεμόνια, τα πορτοκάλια, τα κολοκύθια και πολλά άλλα κηπευτικά.

Τεράστιες είναι οι ελλείψεις επίσης στα γαλακτοκομικά, αφού το 80-90% του γάλακτος έρχεται απ' έξω, ενώ περίπου το ίδιο είναι και το ποσοστό των εισαγόμενων γιαουρτιών. Το 80% των χυμών στα ελληνικά ράφια είναι ξένοι, παρότι στο παρελθόν υπήρχε παραγωγή από την Κρήτη. Το 80% των ντοματοπολτών έρχεται επίσης από το εξωτερικό, ενώ ελάχιστο είναι το ποσοστό των ελληνικών οσπρίων, πρόβλημα που υπάρχει και στα συμβατικά. Λείπουν επίσης ελληνικά μέλια, σοκολάτες, μούσλι και πρωινά, γλυκά, μπισκότα και αρτοσκευάσματα. Ευτυχώς, τουλάχιστον προς το παρόν, στα βιολογικά καταστήματα κυριαρχούν απόλυτα το ελληνικό λάδι και οι ελιές. Για να καλύψουν το εμφανές κενό στα υπόλοιπα, πολλά καταστήματα βιολογικών προϊόντων γεμίζουν τις προθήκες τους με παραδοσιακά προϊόντα, εγχώρια μεν, αλλά όχι βιολογικά.

Η πρόταση του ΟΙΚΟ

Με δεδομένο ότι το ζητούμενο είναι η ενίσχυση των βιοκαλλιεργητών και η ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας στη χώρα μας, απαιτείται η άμεση λήψη πέντε συγκεκριμένων μέτρων.

1 Σύνδεση της επιδότησης με το προϊόν. Στόχος είναι ο αποκλεισμός των αγροτών που μπαίνουν στη βιολογική γεωργία μόνο για την επιδότηση. Με απλά λόγια, για να επιδοτηθεί κάποιος, θα πρέπει να προσκομίζει παραστατικά ότι τουλάχιστον μέρος της παραγωγής του διατέθηκε ως βιολογική.
2 Διευκόλυνση στη δημιουργία τοπικών αγορών βιοκαλλιεργητών, ώστε οι μικροί παραγωγοί που δεν μπορούν να φτάσουν τα δίκτυα διανομής να διαθέτουν τα προϊόντα τους στις τοπικές κοινωνίες.
3 Εισαγωγή των βιολογικών προϊόντων, με τη στήριξη της πολιτείας, σε νοσοκομεία, σχολεία, οίκους ευγηρίας, κ.α.
4 Ενταξη των βιολογικών προϊόντων στα μενού των μεγάλων τουριστικών μονάδων, έτσι ώστε οι ξένοι επισκέπτες να τα γνωρίσουν και να τα αναζητήσουν όταν επιστρέψουν στη χώρα τους.
5 Ουσιαστικότερη υποστήριξη από την πολιτεία στις διεθνείς εκθέσεις του εξωτερικού των ελληνικών βιολογικών προϊόντων.

Επόμενη σελίδα...

Τα ζώα ως τροφή: Περιβάλλον, Υγεία, Ηθική

Μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση της θεματικής ομάδας για τα δικαιώματα των ζώων.

Π.Σ. των Οικολόγων Πράσινων στη Λάρισα

Ενόψει του Πανελλαδικού Συμβουλίου που θα πραγματοποιηθεί στη Λάρισα, στις 6-7/3

Βγαίνουν σιγά σιγά τα "λαγωνικά" για να μετρήσουν αντιδράσεις...

Βγαίνουν κατα καιρούς τα "λαγωνικά" για να μετρήσουν τις αντιδράσεις αλλά και να προλειάνουν το έδαφος για την έλευση της πυρηνικής ενέργειας.



και επειδή τα γραπτά μένουν, πρίν περίπου ενάμιση χρόνο είχαμε πεί:

ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ - Μιχ. Τρεμόπουλος: Οι άμεσοι γείτονες είναι αναγκαστικοί συνεργάτες

Επίσημη επίσκεψη στα Σκόπια για επαφές με την ηγεσία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, πραγματοποιεί κοινή αντιπροσωπεία της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και της επιτροπής του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου για τις σχέσεις με τη FYROM. Στην αντιπροσωπεία συμμετέχει και ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος. Από τους υπόλοιπους Έλληνες ευρωβουλευτές, συμμετέχουν ο κ. Κουμουτσάκος της Νέας Δημοκρατίας και ο κ. Τούσιας του ΚΚΕ.

Τα μέλη της επιτροπής είχαν σειρά επαφών με την πολιτική ηγεσία της γειτονικής χώρας και με όλα τα πολιτικά κόμματα, περιλαμβανομένων και εκείνων που εκπροσωπούν την αλβανική μειονότητα. Πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις με τους υπουργούς Περιβάλλοντος, Εξωτερικών και Εσωτερικών, ενώ νωρίς το μεσημέρι οι ευρωβουλευτές συναντήθηκαν και με τον πρωθυπουργό κ. Ν. Γκρουέφσκι. Επαφές πραγματοποιήθηκαν επίσης με την Επιτροπή για την Αντιμετώπιση της Διαφθοράς καθώς και με σειρά Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Νωρίς το απόγευμα είχε προγραμματιστεί συνάντηση με τον πρόεδρο της Σοσιαλδημοκρατικής Ένωσης και πρώην πρόεδρο της χώρας κ. Μπράνκο Τσερβενκόφσκι.

Στις επαφές ο Μιχάλης Τρεμόπουλος δήλωσε έντονο ενδιαφέρον τόσο για την αναζήτηση συμβιβαστικής λύσης στο θέμα του ονόματος, όσο και για τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα της FYROM, πολλά από τα οποία επηρεάζουν άμεσα και την ελληνική Μακεδονία. Αναπάντητα επί της ουσίας έμειναν τα ερωτήματά του:

* προς τον κ. Γκρουέφσκι για το αν ισχύουν ακόμη οι απαντήσεις που είχε λάβει το 1992 ως δημοσιογράφος από τον Κίρο Γκλιγκόρωφ ότι αποδεχόταν σύνθετη ονομασία για τη χώρα του, ανησυχούσε για τις τάσεις υποτίμησης του σλαβικού πολιτισμού και θεωρούσε εθνικιστική την προσπάθεια σύνδεσης της FYROM με τον Μ.Αλέξανδρο. Ο κ. Γκρουέφσκι περιορίστηκε να αναρωτηθεί για ποιο λόγο δεν είχε υπάρξει λύση εκείνη την εποχή, αν η ηγεσία της χώρας του πίστευε όντως αυτά.
* προς τον υπουργό Εξωτερικών, όπου για το ίδιο ερώτημα πήρε ως μόνη απάντηση την αναφορά ότι και ο Καρλομάγνος εντάσσεται στην ιστορική κληρονομιά περισσότερων εθνών.
* προς την υπουργό Περιβάλλοντος, για την ποιότητα των νερών του Αξιού και τη βιώσιμη διαχείριση της ροής τους που σήμερα διακόπτεται από μεγάλα φράγματα.

Στο πλαίσιο αυτό ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων υπενθύμισε και την παλαιότερη προσωπική του συμμετοχή σε μελέτη της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης για τη διασυνοριακή ρύπανση στον Αξιό. Η μελέτη είχε εκπονηθεί σε συνεργασία και με περιβαλλοντικές οργανώσεις της άλλης πλευράς, καταγράφοντας σοβαρή ρύπανση από 14 πόλεις και 140 βιομηχανίες στο σύνολο της λεκάνης απορροής του ποταμού.

«Η οικοδόμηση αμοιβαίας εμπιστοσύνης είναι σήμερα ζωτικά απαραίτητη στη σημερινή εποχή της οικολογικής κρίσης, όπου οι άμεσοι γείτονες κάθε χώρας αποτελούν και αναγκαίους συνεργάτες, ιδιαίτερα στα περιβαλλοντικά ζητήματα», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Δεν υποτιμάμε την εκκρεμότητα με το όνομα και την ανάγκη μιας συμβιβαστικής λύσης με σεβασμό στις ευαισθησίες και των δύο πλευρών. Υπογραμμίζουμε όμως και ζητήματα όπως ο κοινός αγώνας κατά των μεταλλαγμένων και της πυρηνικής ενέργειας, η βιώσιμη διαχείριση του Αξιού, των Πρεσπών και της Δοϊράνης, ο στόχος μιας κοινής ευρωπαϊκής προοπτικής για όλη την ευρύτερη περιοχή, και κυρίως η ανάγκη μιας πράσινης στροφής για ταυτόχρονη έξοδο από την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση. Όλα αυτά μας ενώνουν με την κοινωνία των γειτόνων και δε μπορούν να περιμένουν τη λύση για το όνομα».

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

SEFE Deltio Tupou 17Fev10

Ο "Πράσινος" Ομπάμα...

Τα ακριβά απορρίμματα που θα τα ρίχνει? (με τη μορφή κεφαλών απεμπλουτισμένου ουρανίου, στα πεδία μαχών που θα δημιουργήσει, βλέπε Ιράν)

απο το TV χωρίς σύνορα

Τη διάθεση 8,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων ως κρατική επιδότηση για την κατασκευή της πρώτης πυρηνικής μονάδας στις Ηνωμένες Πολιτείες, ύστερα από ένα χρονικό διάλειμμα σχεδόν τριάντα ετών ανακοίνωσε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα.

Ο πρόεδρος Ομπάμα ανέφερε ότι θα πρόκειται κατ' ουσίαν για μία σειρά από δάνεια, τα οποία όμως θα τελούν υπό την εγγύηση του δημοσίου. Διέρρευσε ότι και ιδιωτικά κεφάλαια θα χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή αυτής της πυρηνικής μονάδας, στην πολιτεία της Γεωργίας.

Κατά τους αναλυτές, ο πρόεδρος Ομπάμα εκτιμά ότι, το κλίμα θα βελτιωθεί με την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας, τάσσεται δε υπέρ της «απεξάρτησης των ΗΠΑ από το ακριβό εισαγόμενο πετρέλαιο», μέσω της δημιουργίας μιας νέας σύγχρονης πυρηνικής μονάδας.

Άντρας της χρονιάς: Τζίμης Πανούσης

Θερμά θαλάσσια ρεύματα διαβρώνουν τον φλοιό των πάγων της Γροιλανδίας

Πηγές: ΑΠΕ - ΜΠΕ Γαλλ. Πρακτορείο

Ο φλοιός των πάγων της Γροιλανδίας διαβρώνεται από τα θερμά θαλάσσια ρεύματα που ρέουν μέσω των φιόρδ και προκαλούν την τήξη των παράκτιων παγετώνων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, σύμφωνα με δύο έρευνες, οι οποίες δημοσιεύονται την Κυριακή στην επιθεώρηση Nature Geoscience.

Η τήξη των πάγων της Γροιλανδίας συμβάλλει σε αυξανόμενο βαθμό στην γενική άνοδο του επιπέδου των θαλασσών, η οποία από το 1,8 μιλιμέτρ ετησίως στη δεκαετία του '60 ξεπέρασε στα 3 μιλιμέτρ ετησίως σήμερα.

Εάν οι πάγοι της Γροιλανδίας έλιωναν ολοκληρωτικά, το επίπεδο των θαλασσών θα ανέβαινε κατά μέσο όρο κατά επτά μέτρα, «καταπίνοντας» τις περισσότερες παράκτιες πόλεις του πλανήτη.

Η επιτάχυνση της τήξης των πάγων της Γροιλανδίας και τα αίτιά της αποτελούν αντικείμενο συζήτησης. Ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν ότι προκαλείται απευθείας από την αύξηση της ατμοσφαιρικής θερμοκρασίας, που είναι περισσότερο έντονη στο Μεγάλο Βορρά σε σχέση με άλλες περιοχές του πλανήτη.

Ωστόσο η αύξηση της μετακίνησης των πάγων με κατεύθυνση τη θάλασσα είναι υπερβολικά γρήγορη για να οφείλεται μόνο στην τήξη του φλοιού.

Για την καλύτερη κατανόηση του φαινομένου, μια ομάδα του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole της Μασαχουσέτης μέτρησε τη θερμοκρασία των νερών στο φιόρδ του Σέρμιλικ, που ενώνει τον παγετώνα Χελχάιμ της ανατολικής Γροιλανδίας με τον ωκεανό.

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν την ύπαρξη θαλάσσιου ρεύματος που διεισδύει στο φιόρδ, με θερμοκρασίας 3 - 4 βαθμών Κελσίου, αρκετά θερμού για να διαβρώσει τη βάση των παγετώνων και να επιταχύνει την πορεία τους προς τη θάλασσα.

Τα όργανα, τα οποία τοποθέτησε η ομάδα στο φιόρδ έδειξαν ότι οι άνεμοι που πνέουν στις ακτές διαδραματίζουν μεγάλο ρόλο στην άφιξη των θερμών θαλάσσιων ρευμάτων.

Σε άλλη έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε επί τεσσάρων παγετώνων στη δυτική πλευρά της Γροιλανδίας ο Ερικ Ρινιό του Jet Propulsion Laboratory της Καλιφόρνιας και οι συνεργάτες του απέδειξαν επίσης ότι «τα ύδατα του ωκεανού ευθύνονται σε σημαντικό βαθμό για την τήξη του φλοιού των παγετώνων, που διαλύεται δημιουργώντας παγόβουνα».

Κατά τη διάρκεια του θέρους, ανάλογα με την περιοχή, το 20% έως το 80% της τήξης των πάγων οφείλεται στα θαλάσσια ρεύματα, εκτιμά η ομάδα.

Ιστορία δίχως τέλος

απο το lingua-franca-greece.blogspot.com

Γκάζι, Σάββατο βράδυ.

Ο Γιώργος βγαίνει από το Gay bar που συχνάζει και αποφασίζει να γυρίσει με τα πόδια στο σπίτι στα Εξάρχεια. Εκεί κάπου στο ύψος της Ομόνοιας, αισθάνεται κάπως περίεργα... ακούει γλώσσες που δεν καταλαβαίνει. "Γέμισε η Αθήνα ξένους" μονολογεί, ενώ αισθάνεται όλο και λιγότερη ασφάλεια. Ανοίγει το βήμα, αλλά βλέπει την κοπέλα αφού έχει πέσει πάνω της. "Ευτυχώς" σκέφτεται "Ελληνίδα". Χαμογελά και απομακρύνεται.

Η Μαρία μόλις σχόλασε από την καφετέρια που δουλεύει, ενώ παράλληλα σπουδάζει. Έχει έρθει από ένα χωριό της Πελοποννήσου. Κουρασμένη μετά από 8 ώρες ορθοστασίας, δεν βλέπει τον τύπο που έρχεται κατά πάνω της. Όταν τελικά συγκρούονται τον προσέχει και καταλαβαίνει αμέσως ότι είναι gay - ο Γιώργος, περήφανος για αυτό που είναι, δεν προσπάθησε να το κρύψει ποτέ. Την έκπληξη από τη σύγκρουση διαδέχεται η ανησυχία "ποιος ξέρει τι κουβαλάει αυτός - γεμίσαμε πούστηδες ρε γαμώτο" σκέφτεται. Πανικοβλημένη, τρέχει να μπει στο πρώτο ταξί της πιάτσας για να γυρίσει σπίτι να πλυθεί.

Ο Νίκος, νέος ταξιτζής, έχει σταματήσει στην Ομόνοια ελπίζοντας ότι θα πάρει καμιά καλή κούρσα για να βγει η βάρδια. Χαίρεται όταν βλέπει τη Μαρία να ανοίγει την πόρτα και να κάθεται δίπλα του. Ευτυχώς δεν είναι κανένας Πακιστανός. Θα έπρεπε να τσακωθεί για να μην τον πάρει. Βρωμάνε κιόλας. Η Μαρία λέει ένα καλησπέρα και μετά αμέσως "στην Κυψέλη παρακαλώ". Φαίνεται αγχωμένη για κάποιο λόγο, αλλά ό Νίκος αμέσως καταλαβαίνει ότι δεν είναι από δω - το λάμδα της προδίδει ότι είναι από την επαρχεία. "Φτου σου γαμώτο, πάλι βλαχάκι μου έπεσε. Μαγνήτη έχω ο κερατάς;". Φοβάται ότι θα του βγάλει το λάδι με τα λεφτά και έχει ακούσει από παλιότερους ότι οι βλάχοι είναι κουτοπόνηροι και πρέπει να τους προσέχει - πάντα προσπαθούν να σου φάνε λεφτά.

Φτάνουν στη Κυψέλη, η Μαρία πληρώνει, κατεβαίνει. Ο Νίκος, εκνευρισμένος που το βλαχάκι τον έχωσε στα στενά της Κυψέλης, ακούει στον ασύρματο το κέντρο να ζητά ταξί από Κυψέλη για Εκάλη. Αμέσως απαντά - δεν χάνονται τέτοιες ευκαιρίες. Ας μπει και κανένας άνθρωπος της προκοπής σε αυτό το ταξί!

Φτάνει στην οδό που του υπέδειξαν και βλέπει το ζευγάρι: μεσήλικες, καλοβαλμένοι. "Επιτέλους" μονολογεί.

Η Αφροδίτη με τον άντρα της, γιατροί και οι δύο, μπαίνουν με βαριά καρδιά στο ταξί: σιχαίνονται τους ταξιτζήδες, σχεδόν τους φοβούνται. Δεν είχαν επιλογή όμως απόψε. Το αυτοκίνητό τους είναι στο συνεργείο.

Στο ραδιόφωνο ακούγονται οι βραδινές ειδήσεις. Κάπου ανάμεσα στους νέους φόρους και την αντίδραση των Γερμανών στη βοήθεια προς τη χώρα μας (δεν μας αξίζει, λέει, γιατί οι Έλληνες είναι λαμόγια), γίνεται αναφορά στις νέες δηλώσεις του Άδωνη για το δημοψήφισμα για την ιθαγένεια στους μετανάστες.

"Να γειάσει το στόμα του" λένε και οι τρεις με μία φωνή.

Δικαιοσύνη για τον Αχελώο!

Απο την WWF

Κοινό δελτίο τύπου

Με μεγάλη ικανοποίηση, αλλά συγκρατημένη αισιοδοξία αντιμετωπίζουν την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για αναστολή των έργων εκτροπής του Αχελώου, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις: WWF Ελλάς, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και Δίκτυο Μεσόγειος SOS.

Αν και ακόμα δεν έχει γίνει επισήμως γνωστό το πλήρες σκεπτικό της Ολομέλειας της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ, σίγουρα πρόκειται για απόφαση – ορόσημο στη μακρόχρονη πορεία του έργου της εκτροπής του Αχελώου.

Όπως τονίζουν εδώ και 18 χρόνια οι ΜΚΟ, η εκτροπή Αχελώου αποτελεί ντροπή για τη χώρα, καθώς, μεταξύ άλλων:

• Ενέχει υπέρογκο οικονομικό κόστος. Σε καιρό κοινωνικά επώδυνης οικονομικής κρίσης, ο ελληνικός λαός καλείται να πληρώσει άδηλες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ επιπλέον για την ολοκλήρωση των έργων, χωρίς να έχει καν προηγηθεί σχεδιασμός για τη χρήση του νερού όταν και αν φτάσει στον θεσσαλικό κάμπο.
• Επιφυλάσσει εξαιρετικά σοβαρές οικολογικές επιπτώσεις, ειδικά για τα ευαίσθητα λιμναία οικοσυστήματα που τροφοδοτούνται από τον Αχελώο, δηλαδή την Τριχωνίδα και τη Λυσιμαχεία.
• Χαρακτηρίζεται από επικίνδυνο λαϊκισμό. Η Θεσσαλία δεν χρειάζεται τον Αχελώο για να αρδευτεί. Η Θεσσαλία έχει άμεση και απόλυτη ανάγκη από έργα προστασίας και σωστής διαχείρισης των υδάτινων πόρων που διαθέτει, καθώς και από αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, ειδικά υπό τις συνθήκες που διαμορφώνονται από την κλιματική αλλαγή και τις νέες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η εκτροπή είναι απλά στάχτη στα μάτια αγροτών που απεγνωσμένα ψάχνουν για λύσεις στα προβλήματα που επί δεκαετίες προκαλεί η σπατάλη και κακοδιαχείριση των νερών του θεσσαλικού κάμπου. Τοπικά έργα διαχείρισης του νερού στη θεσσαλική πεδιάδα, αναδιάρθρωση καλλιεργειών, χρήση συστημάτων άρδευσης με πρόνοια για τη μείωση της κατανάλωσης, προγράμματα εκπαίδευσης των αγροτών χρειάζεται η περιοχή, κι όχι τα νερά του Αχελώου.

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι οποίες ασχολούνται συστηματικά με το πρόβλημα «Αχελώος» και έχουν να προτείνουν συγκεκριμένες λύσεις για τη σφαιρική αντιμετώπισή του, καλούν την Πολιτεία να απελευθερωθεί από τα πλοκάμια του στοιχειωμένου έργου της εκτροπής του Αχελώου και να προχωρήσει άμεσα στις απαραίτητες παρεμβάσεις για ολοκληρωμένη και αποτελεσματική διαχείριση του υδατικού δυναμικού της Θεσσαλίας.

Περισσότερες πληροφορίες:
Θεοδότα Νάντσου, WWF Ελλάς, τηλ. 6982471722
Δάφνη Μαυρογιώργου, Ελληνική Εταιρία Προστασίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, τηλ. 6977205351
Ξενοφών Κάππας, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία, τηλ. 6977337950
Άννυ Μητροπούλου, Μεσόγειος SOS, τηλ. 6977695999
Γιώργος Πολίτης, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, τηλ. 6977607571

Σημειώσεις προς συντάκτες:
Με την αίτηση αναστολής που κατατέθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2009, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις ζητούσαν την αναστολή εφαρμογής των πράξεων έγκρισης και των αδειών κατασκευής, αποπεράτωσης και λειτουργίας των έργων της ΔΕΗ και των έργων εκτροπής άνω ρου του Αχελώου προς Θεσσαλία (θέσεις Συκιά και Μεσοχώρα).
Η αίτηση αναστολής κατατέθηκε με αίτημα να σταματήσουν τα έργα μέχρι την τελική απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ επί της αίτησης ακύρωσης που υπέβαλαν τον Σεπτέμβριο 2006 οι οργανώσεις. Με την αίτηση αυτή οι οργανώσεις ζητούσαν ακύρωση της «νυχτερινής τροπολογίας Σουφλιά», δηλαδή των άρθρων 9 και 13 του ν. 3481/2006, δια του οποίου ο τελευταίος Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ είχε νομιμοποιήσει ένα έργο που είχε επανειλημμένα ακυρωθεί από το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας.
Η αίτηση αναστολής είχε ως στόχο την αποφυγή κρίσιμης υποβάθμισης στα ορεινά και ποτάμια οικοσυστήματα της Πίνδου. Ήδη έχουν ξεκινήσει αποψιλωτικές υλοτομίες στην περιοχή κατάκλυσης του φράγματος Μεσοχώρας, υφίστανται σοβαρή αλλοίωση το τοπίο και τα δάση της περιοχής και έχουν σημειωθεί κατολισθήσεις. Μέχρι σήμερα, τα έργα προχωρούσαν με ρυθμούς που δημιουργούσαν περιβαλλοντικά τετελεσμένα, ενώ ακόμα δεν είχε κριθεί η αίτηση ακύρωσης από την Ολομέλεια του ΣτΕ.
Υπενθυμίζεται τέλος πως στο πλαίσιο εξέτασης της αίτησης ακύρωσης, το ΣτΕ απεύθυνε προς το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων μια σειρά από προδικαστικά ερωτήματα που αφορούν την πιθανή παραβίαση περιβαλλοντικής νομοθεσίας της ΕΕ.

Αναστολή Των Εργων Εκτροπής Του Αχελώου: ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ Η ΛΟΓΙΚΗ

Η απόφαση της Ολομέλειας του Τμήματος Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας για προσωρινή αναστολή των έργων εκτροπής του Αχελώου σηματοδοτεί την επικράτηση της στοιχειώδους λογικής και της νομιμότητας. Στην ουσία της καταδεικνύει δυστυχώς για άλλη μια φορά ότι στην χώρα μας αποφασίζουμε καθυστερημένα για το αυτονόητο, καθώς το συγκεκριμένο έργο αποτελεί ένα μνημειώδες παράδειγμα προς αποφυγή μιας αναπτυξιακής λογικής των δεκαετιών του '60 και του '70 που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις αρχές της αειφορίας και της βιωσιμότητας. Αν εδώ και χρόνια είχε προωθηθεί μια πολιτική εξοικονόμησης και βιώσιμης διαχείρισης των νερών στη Θεσσαλία, οι αγρότες θα είχαν νερό, ο Πηνειός θα ήταν καθαρός και ποτάμι ζωής και οι δημόσιοι πόροι θα είχαν επενδυθεί αποτελεσματικά αντί να σπαταλώνται σε φαραωνικά και αναποτελεσματικά έργα.


Οι Οικολόγοι Πράσινοι έστω και τώρα ζητούν να επικρατήσει η λογική και να τηρήσει η κυβέρνηση τη νομιμότητα, προωθώντας μια πολιτική που δίνει λύσεις ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ για το πρόβλημα της θεσσαλικής πεδιάδας μέσα από την προστασία και σωστή διαχείριση των νερών. Αυτό σημαίνει άμεσα έργα τοπικής κλίμακας που θα διασφαλίσουν ότι ο θεσσαλικός κάμπος δεν θα ερημοποιηθεί, σε αντίθεση με την προσμονή για πολλές δεκαετίες των νερών του Αχελώου που έχει οδηγήσει στο να σπαταληθούν εκτός από το νερό και πάνω από 600.000.000 Ευρώ για να γίνει μια τρύπα στο νερό. Δυστυχώς, όλες οι κυβερνήσεις – υπό την πίεση ισχυρών λόμπυ – προτίμησαν να μοιράζουν υποσχέσεις στους αγρότες και τεράστια ποσά σε λίγες μεγάλες εταιρίες, αντί να ενισχύσουν τις αλλαγές στις καλλιέργειες και στα συστήματα άρδευσης και να χρηματοδοτήσουν μικρής κλίμακας έργα που συγκεντρώνουν τοπικά το νερό της βροχής, ανακυκλώνουν και επαναχρησιμοποιούν το νερό από τους βιολογικούς καθαρισμούς, συμβάλλουν στον εμπλουτισμό των υπόγειων νερών και προστατεύουν ταυτόχρονα από πλημμύρες. Αυτό δεν είναι μόνο κάτι που επιβάλλει η Οδηγία για τα νερά 2000/60/ΕΚ, ούτε κάτι που προτείνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι. Το επιβάλλει η κοινή λογική!

Το Υπουργείο ΠΕΚΑ έχει ανακοινώσει ότι θα προκηρυχθεί - με καθυστέρηση βέβαια χρόνων- μια διαχειριστική μελέτη όπως προβλέπει η Οδηγία Πλαίσιο για τα νερά. Η μελέτη φαίνεται ότι θα αφορά στους υδατικούς πόρους της Θεσσαλίας αλλά και της Ηπείρου και της Αιτωλοακαρνανίας. Είναι σαφές ότι οι κατευθύνσεις της μελέτης πρέπει να είναι μέτρα, έργα και πολιτικές που θα:

-αφήνουν τον Αχελώο στην κοίτη του,
-διασφαλίζουν επάρκεια και καλή ποιότητα νερού και για τις ανθρώπινες κοινωνίες αλλά και για τα οικοσυστήματα
-προωθούν μέσα από διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες τη σωστή διαχείριση του νερού σε κάθε υδρολογική λεκάνη λαμβάνοντας υπόψη και τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.

Κάθε άλλη πολιτική που συνεχίζει να συντηρεί το μύθο της “εκτροπής του Αχελώου” θα είναι εγκληματική και γι τη χώρα και για τους αγρότες. Καλούμε την κυβέρνηση να επιδείξει πολιτικό θάρρος και να εξαγγείλει καθαρά και άμεσα τον τερματισμό των έργων εκτροπής, υλοποιώντας παράλληλα έργα που θα διαχειριστούν με βιώσιμο τρόπο τα υδατικά αποθέματα χωρίς να κρύβεται πίσω από μελέτες ή δικαστικές αποφάσεις. Δεν είναι δυνατόν για 30 χρόνια να μιλάμε για εκτροπή του Αχελώου όταν ο θεσσαλικός κάμπος πνίγεται με μια δυνατή βροχή!

Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ θα παρουσιάσουν στις 26 Φεβρουαρίου στη Λάρισα αναλυτικά τις προτάσεις τους για μια βιώσιμη διαχείριση των υδατικών πόρων της Θεσσαλίας, με την ευκαιρία της συνεδρίασης εκεί του Πανελλαδικού τους Συμβουλίου (27-28/2).

Κον Μπεντίτ: Οι σχέσεις με την Τουρκία ένα από τα βασικά προβλήματα της Ελλάδας

Στην Ελλάδα και την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει αναφέρθηκε ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ με παρέμβαση του στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου.

Στην Ελλάδα και την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει, σε συνδυασμό με το κυπριακό, αναφέρθηκε ο επικεφαλής των Πράσινων, ο Γάλλος ευρωβουλευτής Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, με παρέμβασή του στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κατά τη διάρκεια της συζήτησης που προηγήθηκε της ψηφοφορίας για την έγκριση της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ο κ. Μπεντίτ ο οποίος υποστηρίζει την καταψήφιση της Επιτροπής από το Ευρωκοινοβούλιο, κατηγόρησε μεταξύ άλλων τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο για «γενικολογίες» και «έλλειψη πρωτοβουλιών».

«Μιλάτε για πρωτοβουλίες» είπε απευθυνόμενος στον πρόεδρο της Επιτροπής- «ποια ήταν η πρωτοβουλία της Επιτροπής για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα ; Που είναι η αλληλεγγύη για την Ισπανία ; δεν φαίνεται πουθενά δεν ακούω τίποτα».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ τόνισε «θα σας δώσω μία συμβουλή. Ένα από τα προβλήματα της Ελλάδας είναι ο προϋπολογισμός της για την άμυνα. Το 4,3% του ελληνικού ΑΕΠ πηγαίνει στην άμυνα. Το πρόβλημα είναι η Κύπρος και οι σχέσεις με την Τουρκία».

Ο αρχηγός των Πρασίνων ρώτησε στη συνέχεια :«Πού είναι η πρωτοβουλία της Επιτροπής για να λυθεί το κυπριακό ώστε να ελαφρυνθεί το ΑΕΠ της Ελλάδας από το βάρος αυτής της ηλίθιας και βλακώδους εμπλοκής που θα πρέπει να επιλύσουν ως Ευρωπαίοι ; Τι έκανε η Επιτροπή ; Μηδέν, απολύτως τίποτα» κατέληξε ο κ. Μπεντίτ.

www.kathimerini.grμε πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Αποσπάσεις δημοσίων υπαλλήλων στους Οικολόγους Πράσινους

Αποσπάσεις Δημοσίων Υπαλλήλων στους Οικολόγους Πράσινους βάσει του νόμου 2910/2001 στους τομείς Περιβάλλοντος, Οικονομίας, Πόλεων και Χωροταξίας, Διεθνών σχέσεων, Νομικής υποστήριξης και Λογιστηρίου.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καλούν δημοσίους υπαλλήλους ανεξαρτήτως φύλου, που διαθέτουν τα ανάλογα προσόντα που περιγράφονται πιο κάτω, να δηλώσουν εφόσον το επιθυμούν την πρόθεσή τους να αποσπασθούν από την υπηρεσία στην οποία εργάζονται σήμερα στο δημόσιο στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Διοίκησης και να εργασθούν στους Οικολόγους Πράσινους με βάση τις διατάξεις του νόμου 2910/2001 για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και σε θέσεις με βάση τις προδιαγραφές και απαιτήσεις που περιγράφονται αντιστοίχως.
2010-02-09 Αποσπάσεις στους Οικολόγους Πράσινους

Μειώστε τους εξοπλισμούς! Τοποθέτηση του Μ. Τρεμόπουλου στο ευρωκοινοβούλιο

Να σταματήσει η "διπλωματία των εξοπλισμών", να ενεργοποιηθεί η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και να προωθηθεί ένα παγκόσμιο Πράσινο New Deal, ζήτησε σήμερα ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος στην Ολομέλεια του ευρωκοινοβουλίου.

Συγκριμένα, στη συζήτηση για την "κατάσταση της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν δυσκολίες", ο Μ. Τρεμόπουλος είπε:

"Για την Ελλάδα το πρόβλημα δεν είναι μόνο δημοσιονομικό. Πρόκειται για την κατάρρευση του αναπτυξιακού μοντέλου της τελευταίας 15ετίας, που ήθελε την ελληνική οικονομία να στηρίζεται στη συνεχή διόγκωση της ιδιωτικής κατανάλωσης.

Επιπλέον, επί χρόνια κάποιοι υποστήριζαν ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες είναι αναπτυξιακές. Σε ποσοστό του ΑΕΠ το Ινστιτούτο SIPRI δίνει ότι η Ελλάδα σπαταλάει το 3,3% (2007). Είναι η 2η χώρα στο ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ σε αμυντικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ. Είναι η 5η χώρα παγκοσμίως σε απόλυτα μεγέθη εισαγωγών όπλων, με το 4% του παγκόσμιου εμπορίου (2004-2008).

Βέβαια, υπάρχουν μειώσεις στις ελληνικές αμυντικές δαπάνες στον προϋπολογισμό του 2010. Προβλέπονται για το ΥΠ.ΕΘ.Α. 6 δις ευρώ, ποσό μειωμένο κατά 6,63% σε σχέση με το 2009.

Μακάρι να έχουμε αλλαγή της "διπλωματίας των εξοπλισμών", που μας έχει φέρει σε αδιέξοδο.

Η Ελλάδα δεν έχει αποικίες να εκμεταλλευτεί. Έχει κουράγιο. Χρειαζόμαστε όμως και την ενεργοποίηση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης αλλά και προώθηση διεθνών πρωτοβουλιών για ένα παγκόσμιο Πράσινο New Deal".

Με τους μαζικούς εξοπλισμούς, χώρες όπως η Ελλάδα ουσιαστικά εξάγουν θέσεις εργασίας και εισάγουν δημοσιονομικά ελλείμματα. Να σημειωθεί ότι μεγαλύτερος εξαγωγέας οπλικών συστημάτων προς την Ελλάδα είναι η Γερμανία, η κυβέρνηση της οποίας πιέζει τη χώρα μας να τηρήσει αυστηρά το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Νωρίτερα, το θέμα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς την Ελλάδα, με ιδιαίτερη έμφαση στη βοήθεια της Ε.Ε. προκειμένου να απεμπλακεί από τα εξωτερικά της προβλήματα και τους εξοπλιστικούς ανταγωνισμούς, τέθηκε από τους Πράσινους και τον Ντανιέλ Κον Μπεντιτ ως βασικό επιχείρημα για την άρνησή τους να ψηφίσουν τη νέα Κομισιόν.

Για «συνασπισμό υποκριτών στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο» μίλησε μετά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, ο Κον Μπεντίτ ως συμ-πρόεδρος της ομάδας των Πράσινων.

«Σοσιαλιστές και Φιλελεύθεροι έπαιξαν την παρωδία της κριτικής στην Επιτροπή, για να ψηφίσουν στη συνέχεια υπέρ», σχολίασε. «... Ο Μπαρόζο υπόσχεται μια Επιτροπή που θα είναι κάτι περισσότερο από το άθροισμα των μερών της, αλλά υπάρχουν πάρα πολλά μηδενικά για να περιμένουμε κάτι πραγματικά θετικό.

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια Ευρωπαϊκή Επιτροπή που δεν έχει όραμα ούτε αποφασιστικότητα. Η Επιτροπή απέτυχε να πάρει πρωτοβουλία τη στιγμή και στα σημεία όπου υπήρχε μεγαλύτερη ανάγκη - στην Ελλάδα και την Ισπανία για να αναφέρω μόνο δύο παραδείγματα. Αυτή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είναι ικανή να σταθεί στο ύψος των προκλήσεων μπροστά στη σύγκλιση των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών κρίσεων. Δεν θα δώσει στην Ευρώπη τη βάση για να αποτελέσει έναν παίκτη στην παγκόσμια σκηνή».